۱۳۸۷ دی ۷, شنبه

سنخیت این دو تا رو من که نفهمیدم !!!

15ebi14

بدون شرح …

14a8tpl

پورتال چيست؟

نام پورتال ها را زياد شنيده ايم، اما شايد براي برخي از ما اين سئوال پيش آمده باشد که واقعا يک پورتال چيست؟ چه ويژگيها و خصوصياتي دارد؟ و چه تفاوتي با يک وب سايت دارد؟ ترجمه کلمه Portal به فارسي در فرهنگهاي لغت ''دريچه''، ''درگاه'' و ''مدخل'' ذکر شده اما کلمه پورتال در تکنولوژي اطلاعات معني متفاوتي دارد. اگر بخواهيم ساده بگوييم، پورتال صفحه وب واسطي است که امکان دسترسي آسان را به هر چيزي که کاربر ، براي انجام وظيفه يا خواسته اش نياز دارد – بدون توجه به اينکه محل فيزيکي آن کجاست، فراهم مي کند. به بيان ديگر پورتال ''درگاهي'' است به دنيايي مجازي که کاربر مي تواند از طريق امکانات فراهم شده در آن، تمامي نيازهاي خود را براورده کند. نيازهايي مانند جستجو و يا خريد(مثلا يک کتاب)، دسترسي به حساب بانکي، افزايش و کاهش اعتبار يک حساب اعتباري و يا به روز رساني اطلاعات سخت افزاري از محل کار، پورتال همه چيز را از طريق درگاهي واحد براي کاربر خود فراهم مي سازد.
ويژگيهاي اصلي يک پورتال عبارت اند از:
تجمع اطلاعات
هدف دار بودن اطلاعات
دردسترس بودن اطلاعات
دريچه ورود منحصر به فرد
يک پورتال نيز مانند يک کامپيوتر خانگي، اطلاعات و خدمات گوناگوني را در يک صفحه وب واحد و به صورتي سازگار و خوش ترکيب در دسترس مي گذارد. گاهي به اين صفحه web top هم گفته مي شود. پورتال مي تواند نقطه شروع يا صفحه اوليه مشخصي داشته باشد که کاربران در زمان اتصال به وب آن را مشاهده کنند. اگر چه بر خلاف صفحه کامپيوتر، پورتال مي تواند از طريق مجموعه وسيع دستگاههايي که قابليت اتصال به وب در آنها پيش بيني شده (از جمله تلفن هاي موبايل) مورد استفاده قرار گيرد.
هر چند شباهت ظاهري فراواني ميان يک وب سايت و يک پورتال وجود دارد به گونه اي که در نگاه اول تفاوت محسوسي ميان آن دو مشاهده نمي شود اما اين دو کاملا از يکديگر متفاوت اند.سوال اينجاست که به طور مشخص تفاوت آن دو در چيست؟ در پاسخ به اين سوال بايد گفت ويژگيهاي زير در يک پورتال آن را از يک وب سايت متمايز مي کند:
درگاه ورود منفردي که از طريق آن مي توان به مجموعه منابع مرتبط با پورتال دست يافت.
نمايش هدفدار اطلاعات با استفاده از تجربيات کاربر.
دسترسي تقسيم بندي شده به انواع داده و اطلاعات گروه بندي شده.
در اختيار گذاشتن امکان ارتباط و همکاري ميان تمامي کاربران و استفاده کنندگان پورتال.
امکان پيوستن به نرم افزارها و سيستم هاي نرم افزاري که گردش کاري مشخص و تعريف شده اي دارند.
تاريخچه خلاصه پورتال
اگر در دنياي کامپيوتر به عقب بازگرديم، زماني را خواهيم يافت که در آن سيستم هاي نرم افزاري به گونه اي متحول شدند که ديگر لازم نبود براي کار با يک برنامه، برنامه هاي ديگر بسته شوند، يعني مي توانستيم همزمان از چند برنامه کاربردي استفاده کنيم بدون آنکه با مشکلي مواجه شويم.امکاني که قبل از آن وجود نداشت. تاريخچه پورتال ها از همان زمان آغاز شد و نسلهاي تکامل يافته آنها يکي پس از ديگري پا به عرصه دنياي اطلاعات گذاشتند.
نسل اول پورتال ها:
اولين پورتال ها، که از آنها تحت عنوان نسل اول نام برده مي شود، بر فراهم نمودن محتويات ايستا، مستندات و همچنين خوراکهاي اطلاعاتي زنده در صفحات وب مبتني بودند. مثالهاي نمونه اين نسل سايت هاي yahoo يا Excite است. اين پورتالها در محيطي به هم پيوسته، اهداف مشابهي را دنبال کرده و صفحه واسط مشخص و منحصر به فردي را براي دستيابي به مجموعه اطلاعات توزيع شده در سراسر شرکت يا سازمان خود، در اختيار کاربر مي گذاشتند. اين اطلاعات معمولا شامل اخبار شرکت، شرايط و فرم هاي استخدام، اطلاعاتي مربوط به کارکنان و چگونگي ارتباط با آنها، مستندات رسمي و سياست هاي اعلام شده شرکت و همچنين لينک هاي ارتباطي مفيد بود.
نسل دوم پورتال ها :
نسل دوم پورتال ها بر اطلاعات مشخص تر و نرم افزارها متمرکز بودند. در اساس شباهت زيادي به خصوص در زمينه فراهم آوردن اطلاعات با نسل اول داشتند با اين همه تفاوت مهمي نيز وجود داشت: اين پورتالهاي امکان همکاري کاربران را در محيطي به هم پيوسته فراهم مي کردند و همين امکان، نقطه تمايز آنها با نسل پيشين محسوب مي شد.
پورتال هاي نسل دوم قابليت همکاري متقابل را در ادارات مجازي براي تيم هاي کاري و به منظور انجام وظايفشان فراهم مي ساختند. نسل دوم پورتال ها سرويس هاي متعددي داشتند که از جمله آنها مي توان به سرويس هاي مديريت محتوي ( سازمان دهي و مديريت اطلاعات مرتبط ) و سرويس هاي همکاري (که به کاربران امکان مي داد با يکديگر گپ زده و براي يکديگر ايميل فرستاده و قرار ملاقات تنظيم کنند) اشاره کرد. در اين پورتال ها قابليت تعريف گروه هاي کاربري نيزفراهم آمده بود. به بيان ديگر اين پورتال ها سازو کار همکاري داخلي را در يک سازمان فراهم مي ساختند.
نسل سوم پورتال ها:
نسل سوم با هدف ايجاد فضاي مجازي تجارت الکترونيک (E-Business ) بوجود آمد. پورتال هاي نسل سوم به عنوان واسط ارتباطي کارمندان، تهيه کنندگان، توليد کنندگان و مشتريان قلمداد مي شوند. ويژگي فوق العاده اين پورتالها امکان مرتبط شدن نرم افزارهاي مستقر در سرورهاي مختلف است. به بيان ديگر، اين پورتال ها نقطه به هم پيوستن محتويات و برنامه هاي کاربردي مستقر در سرورهاي مختلف بطور همزمان و با استفاده از همکاري سرويسهاي خدماتي آنان اند. به علاوه امکان دسترسي به محتويات و امکانات سيستمهاي مختلف را از طريق ابزارها و تجهيزات متنوع، بسته به نياز کاربر امکان پذير مي کنند. اين گروه پورتال ها مجموعه قابل توجه و ارزشمندي از اطلاعات، مستندات، امکانات و قابليتهاي نرم افزارهاي مرتبط را از طريق درگاه واحدي براي کاربر فراهم مي کنند.
به علاوه، اين پورتالها به صورتي خودکار و بر اساس نقش کاربران هدفمند شده و ويژگيهايي خاص آنها مي يابند. به بيان ديگر، نحوه نمايش، محتوي و امکانات در دسترس، بسته به نقش تعريف شده براي کاربر به گونه اي منحصر به فرد و خاص وي در اختيار او قرار مي گيرد. کليد توسعه آينده اين نسل از پورتال ها،ايجاد چهارچوب هاي کاري باز ( از قبل تعريف نشده ) براي سرويس هاي عمومي خواهد بود.
انواع پورتال ها
يک سازمان مجموعه متنوعي از کاربران دارد که از جمله آنها مي توان به مشتريان، شرکا، کارمندان اشاره کرد. همه اين کاربران علاقه مندند از اطلاعات و خدمات آن سازمان استفاده کنند. کاملا آشکار است که هر کدام از آنها نيازهاي خاص و اغلب متفاوتي دارد. براي پاسخگويي به اين تنوع، انواع مختلف پورتال ايجاد شده و مورد استفاده قرار مي گيرد. به طور کلي بر حسب چگونگي پاسخگويي به نيازهاي کاربران، پورتال ها را مي توان در چهار گروه زير دسته بندي کرد:
(Business to Customer Portal (B2C
اين نوع از پورتال با سيستمهاي CRM [1] مرتبط بوده و دسترسي مستقيم مصرف کننده را به مجموعه وسيعي از اطلاعات و خدمات فراهم مي کند – براي مثال، اطلاعاتي مانند ''راهنماي استفاده از محصولات'' و ''وضعيت سفارش مشتري '' در خريد هاي خود و همچنين امکانات ارتباطي کاربر با بخش پشتيباني مشتريان در اين پورتال ها پيش بيني مي شود. مانند هر پورتال ديگري، يک پورتال B2C معمولا در قد و قواره اي ارائه مي شود که نيازهاي مشتريان خود را پاسخ دهد.
(Business to Business Portal (B2B
نوع ديگر پورتال در زنجيره مديريت منابع شکل مي يابد[2]. در اين نوع پورتال اطلاعات لازم براي توليد کنندگان،تهيه کنندگان، نمايندگي ها و همچنين توزيع کنندگان، به گونه اي مناسب و دسته بندي شده جمع آوري و در اختيار آنان قرار مي گيرد. نمونه عمومي پورتال B2B - براي مثال، يک شريک تجاري را قادر مي کند تا به بخشهايي از اطلاعات و امکانات مانند سفارش خريد و صدور فاکتور دسترسي داشته و از امکانات اين بخشها استفاده کند. به هم پيوستن برنامه هاي کاربردي يکي از پيشنيازهاي لازم براي يکپارچه سازي محيط هاي تجاري در بستري واحد و ايجاد محيط مجازي لازم براي کسب و کار است. محيطي که در آن امکان تهيه کالا يا خدمات، صدور صورت حساب خريد و فروش، دسترسي به اطلاعات توليد و ديگر امکانات مرتبط با نيازها فراهم مي ايد.
B2E
اين پورتال ها که اغلب با عنوان پورتال هاي اينترانتي شناخته مي شوند معمولا به منظور تجميع، انتشار و به اشتراک گذاري اطلاعات و خدمات به پرسنل يک سازمان ايجاد مي شوند. B2E ها به دو دسته اصلي تقسيم مي شوند:
پورتالهاي کارکنان که امکان دسترسي به محتويات به هم پيوسته اي مانند اخبار شرکت، اطلاعات سخت افزاري و نرم افزاري، موتور جستجو و منابع فني و گزارشها را در اختيار مي گذارد. اطلاعات اين نوع پورتال معمولا در دسترس همه کارکنان يک سازمان قرار مي گيرد. اين پورتال کارکنان و شاغلين يک سازمان را قادر مي کند تا از طريق گپ و گروههاي گفتگو با يکديگر در تماس بوده و با يکديگر همکاري کنند. عموما، اين پورتال ها امکاناتي نظير ثبت نام در يک کلاس و يا يک اردو را نيز در اختيار کاربر خود قرار مي دهند. به علاوه کاربران اين پورتال معمولا مي توانند اطلاعات شخصي خود مانند نام و کلمه عبور را تغيير دهند.
Knowledge worker portal که با يک يا مجموعه اهداف مشخص مثلا فروش يک محصول ايجاد مي گردد. اين پورتال ها مجموعه اي از محتويات را به منظور پشتيباني از فرآيند يا فرآيندهاي مشخصي در اختيار مي گذارند. براي مثال يک برنامه تکنسين خودکار ممکن است نيازمند منابعي از برنامه هاي کاربردي ديگر مثلا برنامه هاي تعمير و نگهداري باشد تا بتواند اطلاعات لازم در زمينه تاريخچه بازبيني و تعمير، زمان بندي تجهيز و يا قطعات و لوازم مورد نياز براي تعمير آن را کسب کند.
پورتال هاي عمومي ( Mega Or Public Portal )
اين پورتال ها با عنوان پورتال هاي اينترنتي شناخته مي شوند و مهمترين ويژگي آنها فراواني مخاطبانشان است. اين نوع از پورتال ها نيز در دو گروه دسته بندي مي شوند:
پورتال هاي عمومي که تمامي کاربران اينترنت را مخاطب قرار مي دهند (براي مثال Yahoo ، Excite، Google و مانند آن)
پورتال هاي خاص ( صنعتي، بازرگاني، خدماتي ) که به آنها پورتال هاي عمودي نيز گفته شده و مخاطبان محدود و مشخصي دارند ( مانند پورتال هاي بانکها، سازمانهاي دولتي، وزارتخانه ها و ... )
بايد توجه داشت که يک پورتال مي تواند از پيوند انواع پورتال هاي ديگر ايجاد شود. به علاوه همانطور که يک سازمان کاربران متنوعي دارد، مي تواند ( و گاهي نيز لازم است ) که پورتال هاي مختلفي براي پشتيباني از نيازهاي آنان داشته باشد.
جنبه هاي کارکردي يک پورتال
اگر چه پورتال ها در انواع و اندازه هاي متنوعي ساخته مي شوند اما ويژگيهاي محدود و مشخصي هسته اصلي آنها شناخته مي شود:
هر پورتال اطلاعات و خدمات را يکجا و در يک محل جمع آوري مي کند.
هر پورتال مي تواند در اندازه لازم براي شخص و يا گروه سازمان درايد.
هر پورتال در هر زمان و از هر مکاني قابل دسترس است.
يک پورتال مجموعه اطلاعات و خدمات را يکجا و در يک محل جمع آوري مي کند
هدف اصلي فراهم آوردن امکان دسترسي آسان به هرچيزي ( اطلاعات و خدمات ) است که يک کاربر براي انجام وظايف و مسئوليتهايش به آن احتياج دارد، صرف نظر از اينکه منبع آن کجا باشد.
اطلاعاتي که يک پورتال فراهم مي کند
داده هاي ساخت يافته. داده هايي که به صورتي سازمان يافته اند که امکان جستجوي آسان آنها وجود داشته باشد ( اغلب به صورت سلسله مراتب و بر اساس کلمات کليدي). فهرست الفبايي کتابهاي يک کتابخانه مثال خوبي از داده هاي ساخت يافته است. داده هاي ساخت يافته اغلب شامل، گزارشها، تحليلها، پرس و جوهاي مشخص و ديگر انواع دانش مرتبط با کسب و کار است.
داده هاي بدو ن ساختار، که جستجو در آنها معمولا دشوار بوده و خارج از يک بانک اطلاعاتي قرار دارند. از اين نوع داده مي توان متن ها، صوت، تصوير و يا گرافيک و اشکالي مانند مستندات Office ، memos ، ايميل، قرارهاي ملاقات را مثال زد.
اطلاعات خاص [3] ،که شامل محتويات قابل خريد و فروش ( مثل انواع اخبار، گزارشها، اطلاعات مربوط به سهام، کاريکاتورها و محتويات بي اهميت) بوده و مخصوصا به منظور استفاده در فرايندهاي توليدي ديگر تهيه و در اختيار قرار مي گيرند.
خدماتي که به وسيله يک پورتال فراهم مي شود
همکاري، (با عنوان خدمات ارتباطي نيز شناخته مي شود ) و به کاربران اجازه مي دهد تا با يکديگر گپ بزنند، در بحثهاي گروهي مشارکت داشته باشند، مطالب خود را در اختيار ديگران قرار دهند و...
مديريت محتوي که انواع جستجو ها، رهگيريها را مديريت کرده و همچنين قابليتهاي خاصي را به منظور استخراج داده ها در اختيار مي گذارد.
خدمات شخصي (با عنوان خدمات تراکنشي نيز نام برده مي شود ) که کاربران را قادر مي سازد تا با ديگر سيستمها ( مثلا سيستمهاي فروشنده و يا نماينده يک محصول ) مستقيم و بدون واسطه مرتبط باشند. معمولا اين قابليت به کاربر امکان مي دهد تا براي مثال فعاليتهاي زير را انجام دهد:
- محصولات يک سازمان را خريداري کند
- ملاقاتهاي خود را زمان بندي کند
- حساب خود را مشاهده يا تراز کند
- در کلاس مورد علاقه خود ثبت نام کند
هر پورتال مي تواند در اندازه لازم براي شخص و يا گروه سازمان درايد.
يکي از ويژگيهاي جالب يک پورتال شکل و عملکرد متفاوت آن براي اشخاص مختلف است. يکي از روشهايي که به اين منظور استفاده مي شود، متناسب سازي و تغيير شکل و قابليتهاي پورتال بر حسب خواسته ها يا تجارب شخص يا گروه استفاده کننده از آن است. به همين دليل است که کاربران متفاوت شکل متفاوتي از يک پورتال مشاهده کرده و اطلاعات و خدمات متفاوتي در اختيار ايشان قرار مي گيرد:
امکان تغيير بر حسب خواسته ها بر حسب تجارب شخص يا گروه عموما personalize ناميده مي شود و به اين معني است که در پورتال امکان انتخاب نحوه نمايش محتوي پيش بيني شده است. اغلب اين انتخاب بصورت خودکار و بر اساس نقش کاربر (مثلا پست سازماني وي) انجام مي شود. براي مثال وقتي کارمند فروش به سيستم وارد مي شود، به صورت خودکار فهرستي از جديدترين محصولات براي وي به نمايش در مي آيد. با اين همه در بعضي از پورتال ها انتخاب محتوي نمايش داده شده به کاربر محول مي شود تا در زمان ورود به پورتال خود آن را انتخاب کند.
تغيير و Customize شدن يک پورتال شامل انتخاب چگونگي شکل ظاهري آن (مثلا رنگ و چيدمان صفحه)،مدل مرورگر و محل نمايش محتويات روي صفحه است. يک پورتال مي تواند حتي برچسب و عنوان تجاري مشخصي داشته و ظاهر متفاوتي را براي انواع کاربرانش به نمايش گذارد.
اين دو ويژگي به پورتال امکان مي دهد تا مجموعه مشخص و تعريف شده اي از کاربران (مثلا مشتريان، شرکا و يا کارکنان) را هدف قرار دهد. بعضي از پورتال ها حتي مي توانند براي هر کاربر مشخص، شکل و شمايل متفاوتي از خود نشان دهند.
يک پورتال در هر زمان و از هرمکاني هميشه در دسترس است
از آنجا که پورتال ها براي استفاده در محيط وب ساخته مي شوند، در هر زمان و از هر مکاني با استفاده از يک مرورگر استاندارد وب در دسترس اند. انواع تجهيزات مبتني بر وب نيز از جمله تلفنهاي موبايل، دسترسي به پورتال ها را به غايت آسان و مفيد کرده اند.

آشنايي با زير ساخت اينترنت

اينترنت از مجموعه اي شبکه کامپيوتري ( بزرگ ، کوچک ) تشکيل شده است .
شبکه هاي فوق با روش هاي متفاوتي بيکديگر متصل و موجوديت واحدي با نام ''اينترنت '' را بوجود آورده اند. نام در نظر گرفته شده براي شبکه فوق از ترکيب واژه هاي '' Interconnected'' و '' Network'' انتخاب شده است .
( شبکه هاي بهم مرتبط ) اينترنت فعاليت اوليه خود را از سال 1969 و با چهار دستگاه کامپيوتر ميزبان (host) آغاز و پس از رشد باورنکردني خود ، تعداد کامپيوترهاي ميزبان در شبکه به بيش از ده ها ميليون دستگاه رسيده است . اينترنت به هيچ سازمان و يا موسسه خاصي در جهان تعلق ندارد. عدم تعلق اينترنت به يک سازمان ويا موسسه بمنزله عدم وجود سازمانها و انجمن هاي مربوطه براي استانداردسازي نيست .
يکي از اين نوع انجمن ها، ''انجمن اينترنت '' است که در سال 1992 با هدف تبين سياست ها و پروتکل هاي مورد نظر جهت اتصال به شبکه تاسيس شده است. سلسله مراتب شبکه هاي کامپيوتري هر کامپيوتري که به شبکه اينترنت متصل مي گردد ، بخشي از شبکه تلقي مي گردد. مثلا'' مي توان با استفاده از تلفن ( منزل ) به يک مرکز ارائه دهنده خدمات اينترنت (ISP) متصل و از اينترنت استفاده کرد. در چنين حالتي کامپيوتر مورد نظر بعنوان بخشي از شبکه بزرگ اينترنت محسوب خواهد شد...
برخي از کاربران در ادارات خود و با استفاده از بستر ايجاد شده ، به اينترنت متصل مي گردند. در مدل فوق ، کاربران در ابتدا از شبکه محلي نصب شده در سازمان استفاده مي نمايند. شبکه فوق با استفاده از خطوط مخابراتي خاص و يا ساير امکانات مربوطه به يک مرکز ارائه دهنده خدمات اينترنت متصل شده است . مرکز ارائه دهنده خدمات اينترنت نيز ممکن است به يک شبکه بزرگتر متصل شده باشد. اينترنت ، شبکه اي است که از شبکه هاي بيشماري تشکيل شده است ( شبکه اي از ساير شبکه ها ) کثر شرکت هاي مخابراتي بزرگ داراي ستون فقرات اختصاصي براي ارتباط ناحيه هاي متفاوت مي باشند. در هر ناحيه ، شرکت مخابراتي داراي يک '' نقطه حضور '' (POP : Point of Presence) است .
POP ، مکاني است که کاربران محلي با استفاده از آن به شبکه شرکت مخابراتي متصل مي گردند. ( بمنظور ارتباط با شبکه از خطوط تلفن معمولي و يا خطوط اختصاصي استفاده مي گردد).در مدل فوق ، چندين شبکه سطح بالا وجود داشته که توسط '' نقاط دستيابي شبکه '' (NAP :Network Access Points) به يکديگر مرتبط مي گردند. فرض کنيد ، شرکت A يک مرکزارائه دهنده خدمات اينترنت بزرگ باشد . در هر شهرستان اصلي ، شرکت A داراي يک POP است . هر يک از POP ها داراي امکانات گسترده اي بمنظور تماس کاربران محلي مي باشند .شرکت A بمنظور اتصال POP ها بيکديگر و شرکت، از خطوط اختصاصي فيبر نوري استفاده مي نمايد. .
فرض کنيد شرکت B ، يک مرکز ارائه دهنده خدمات اينترنت همکار باشد.
شرکت B ، ساختمانهاي بزرگي را در شهرهاي اصلي ايجاد و ماشين هاي سرويس دهنده اينترنت را در آنها مستقر نموده است .
شرکت B از خطوط اختصاصي فيبر نوري براي ارتباط ساختمانهاي استفاده مي نمايد. در مدل فوق ، تمام مشترکين شرکت A قادر به برقراري ارتباط با يکديگر خواهند بود.
وضعيت مشترکين شرکت B نيز مشابه مشترکين شرکت A است . آنها نيز قادر به برقراري ارتباط با يکديگر خواهند بود.
در چنين حالتي امکان برقراري ارتباط بين مشترکين شرکت A و مشترکين شرکت B وجود ندارد.
بدين منظور شرکت هاي A و B تصميم مي گيرند از طريق NAP در شهرهاي متفاوت بيکديگر متصل گردند. ترافيک موجود بين دو شرکت از طريق شبکه هاي داخلي و NAP انجام خواهد شد. در اينترنت ، هزاران مرکز ارائه دهنده سرويس اينترنت بزرگ از طريق NAP در شهرهاي متفاوت بيکديگر متصل مي گردند. در نقاط فوق (NAP) روزانه ميلياردها بايت اطلاعات جابجا مي گردد. اينترنت ، مجموعه اي از شبکه هاي بسيار بزرگ بوده که تمام آنها از طريق NAP بيکديگر مرتبط مي گردند. در چنين حالتي هر کامپيوتر موجود در اينترنت قادر به ارتباط با ساير کامپيوترهاي موجود در شبکه خواهد بود.
تمام شبکه هاي کامپيوتري از طريق NAP ، ستون فقرات ايجاد شده و روتر قادر به ارتباط بايکديگر خواهند بود. پيام ارسالي توسط يک کاربر اينترنت از چندين شبکه متفاوت عبور تا به کامپيوتر مورد نظر برسد. فرآيند فوق در کمتر از يک ثانيه انجام خواهد شد. روتر، مسيريک بسته اطلاعاتي ارسالي توسط يک کامپيوتر براي کامپيوتر ديگر را تعيين مي کند. روترها کامپيوترهاي خاصي مي باشند که پيام هاي ارسال شده توسط کاربران اينترنت با وجود هزاران مسير موجود را مسيريابي و در اختيار دريافت کنندگان مربوطه قرار خواهد داد. روتر دو کار اساسي را در شبکه انجام مي دهد : ايجاد اطمينان در رابطه با عدم ارسال اطلاعات به مکانهائي که به آنها نياز نمي باشد.
اطمينان از ارسال صجيح اطلاعات به مقصد مورد نظر روترها بمنظور انجام عمليات فوق ، مي بايست دو شبکه مجزا را بيکديگر متصل نمايند. روتر باعث ارسال اطلاعات يک شبکه به شبکه ديگر ، حفاظت شبکه ها از يکديگر و پيشگيري از ترافيک مي گردد. با توجه به اينکه اينترنت از هزاران شبکه کوچکتر تشکيل شده است ، استفاده از روتر يک ضرورت است . در سال 1987 موسسه NSF ، اولين شبکه با ستون فقرات پر سرعت را ايجاد کرد.
شبکه فوق NSFNET ناميده شد. در اين شبکه از يک خط اختصاصي T1 استفاده و 170 شبکه کوچکتر بيکديگر متصل مي گرديدند. سرعت شبکه فوق 1.544 مگابيت در ثانيه بود. در ادامه شرکت هاي IBM ، MCI و Merit ، شبکه فوق را توسعه و ستون فقرات آن را به T3 تبديل کردند( 45 مگابيت در ثانيه ) . براي ستون فقرات شبکه از خطوط فيبرنوري (fiber optic trunk) استفاده گرديد.
هر trunk از چندين کابل فيبرر نوري تشکيل مي گردد( بمنظور افزايش ظرفيت) . پروتکل اينترنت هر ماشين موجود در اينترنت داراي يک شماره شناسائي منحصر بفرد است. اين شماره شناسائي ، آدرس IP)Internet Protocol) ناميده مي گردد. پروتکل فوق مشابه يک زبان ارتباطي مشترک براي گفتگوي کامپيوترهاي موجود در اينترنت است . پروتکل ، به مجموعه قوانيني اطلاق مي گردد که با استناد به آن گفتگو و تبادل اطلاعاتي بين دو کامپيوتر ميسر خواهد شد. IP داراي فرمتي بصورت :211.27.65.138 است .
بخاطر سپردن آدرس هاي IP بمنظور دستيابي به کامپيوتر مورد نطر، مشکل است . بدين منظور هر کامپيوتر داراي نام انحصاري خود شده و از طريق سيستمي ديگر ، آدرس IP به نام درنظر گرفته شده براي کامپيوتر ، نسبت داده مي شود. در آغاز شکل گيري اينترنت ، تعداد کامپيوترهاي موجود در شبکه بسيار کم بود و هر کاربر که قصد استفاده از شبکه را داشت ، پس از اتصال به شبکه از آدرس IP کامپيوتر مورد نظر براي برقراري ارتباط استفاده مي کرد. روش فوق ماداميکه تعداد کامپيوترهاي ميزبان کم بودند، مفيد واقع گرديد ولي همزمان با افزايش تعداد کامپيوترهاي ميزبان در شبکه اينترنت ، کارآئي روش فوق بشدت افت و غيرقابل استفاده گرديد. بمنظور حل مشکل فوق از يک فايل ساده متني که توسط '' مرکز اطلاعات شبکه '' (NIC) پشتيباني مي گرديد ، استفاده گرديد.بموازات رشد اينترنت و ورود کامپيوترهاي ميزبان بيشتر در شبکه ، حجم فايل فوق افزايش و بدليل ساير مسائل جانبي ، عملا'' استفاده از روش فوق براي برطرف مشکل '' تبديل نام به آدرس '' فاقد کارآئي لازم بود. درسال 1983 ، سيستم DNS(Domain Name System) ارائه گرديد. سيستم فوق مسئول تطبيق نام به آدرس، بصورت اتوماتيک است . بدين ترتيب کاربران اينترنت بمنظور اتصال به يک کامپيوتر ميزبان ، صرفا'' مي تواتند نام آن را مشخص کرده و با استفاده از DNS ، آدرس IP مربوطه آن مشخص تا زمينه برقراري ارتباط فراهم گردد. منظور از '' نام'' چيست ؟ در زمان استفاده از وب و يا ارسال يک E-Mail از يک ''نام حوزه'' استفاده مي گردد.
مثلا'' URL)Uniform Resource Locator) مربوط به http://www.oursite.com شامل '' نام حوزه '' oursite.com است . در زمان استفاده از ''نام حوزه '' ، مي بايست از سرويس دهندگان DNS بمنظور ترجمه نام به آدرس استفاده شود. سرويس دهندگان DNS درخواست هائي را از برنامه ها و يا ساير سرويس دهندگان DNS بمنظور تبديل نام به آدرس دريافت مي نمايند. سرويس دهنده DNS در زمان دريافت يک درخواست ، بر اساس يکي از روش هاي زير با آن برخورد خواهد کرد : قادر به پاسخ دادن به درخواست است.
IP مورد نظر براي نام درخواست شده را مي داند . قادر به ارتباط با يک سرويس دهنده DNS ديگر بمنظور يافتن آدرس IP نام درخواست شده است.( عمليات فوق ممکن است تکرارگردد) اعلام '' عدم آگاهي از آدرس IP درخواست شده '' و مشخص کردن آدرس IP يک سرويس دهنده DNS ديگر که آگاهي بيشتري دارد. ارائه يک پيام خطاء در رابطه با عدم يافتن آدرس براي نام درخواست شده فرض نمائيد ، آدرس http://www.oursite.com در برنامه مرورگر ( IE) تايپ شده باشد. مرورگر با يک سرويس دهنده DNS بمنظور دريافت آدرس IP ارتباط برقرار مي نمايد. سرويس دهنده DNS عمليات جستجو براي يافتن آدرس IP را از يکي از سرويس دهندگان DNS سطح ريشه ، آغاز مي نمايد. سرويس دهندگان ريشه، از آدرس هاي IP تمام سرويس دهندگان DNS که شامل بالاترين سطح نامگذاري حوزه ها ( COM ، NET ،ORG و ...) آگاهي دارند.
سرويس دهنده DNS ، درخواست آدرس http://www.oursite.com را نموده و سرويس دهنده ريشه اعلام مي نمايد که '' من آدرس فوق را نمي دانم ولي آدرس IP مربوط به سرويس دهنده COM اين است ''. در ادامه سرويس دهنده DNS شما با سرويس دهنده DNS مربوط به حوزه COM ارتباط و درخواست آدرس IP سايت مورد نظر را مي نمايد .سرويس دهنده فوق آدرس هاي IP مربوط به سرويس دهنده اي که قادر به در اختيار گذاشتن آدرس IP سايت مورد نظر است را در اختيار سرويس دهنده DNS شما قرار خواهد داد. در ادامه سرويس دهنده DNS با سرويس دهنده DNS مربوطه تماس و درخواست آدرس IP سايت مورد نطر را مي نمايد ، سرويس دهنده DNS آدرس IP سايت درخواست شده را در اختيار سرويس دهنده DNS شما قرار خواهد داد. با مشخص شده آدرس IP سايت مورد نظر ، امکان اتصال به سايت فراهم خواهد شد. از نکات قابل توجه سيستم فوق ، وجود چندين سرويس دهنده هم سطح DNS است .بنابراين در صورتيکه يکي از آنها با اشکال مواجه گردد ، از ساير سرويس دهندگان بمنظور ترجمه نام به آدرس استفاده مي گردد. يکي ديگر از ويژگي هاي سيستم فوق ، امکان Cacheing است. زمانيکه يک سرويس دهنده DNS به يک درخواست پاسخ لازم را داد ، آدرس IP مربوطه اي را Cache خواهد کرد. در ادامه زمانيکه درخواستي براي يکي از حوزه هاي COM واصل گردد ، سرويس دهنده DNS از آدرس Cache شده استفاده خواهد کرد.
سرويس دهندگان DNS روزانه به ميلياردها درخواست پاسخ مي دهند. سيستم فوق از يک بانک اطلاعاتي توزيع شده بمنظور ارائه خدمات به متقاضيان استفاده مي نمايد. سرويس دهندگان وب امکانات و سرويس هاي موجود بر روي اينترنت از طريق سرويس دهندگان اينترنت انجام مي گيرد. تمام ماشين هاي موجود در اينترنت سرويس دهنده و يا سرويس گيرنده مي باشند. ماشين هائي که براي ساير ماشين ها ، خدماتي را ارائه مي نمايند ، سرويس دهنده ناميده مي شوند. ماشين هائي که از خدمات فوق استفاده مي نمايند ، سرويس گيرنده مي باشند. اينترنت شامل سرويس دهندگان متعددي نظير سرويس دهنده وب ، سرويس دهنده پست الکترونيکي و ... بمنظور پاسخگوئي به نيازهاي متعدد کاربران اينترنت مي باشد.
زمانيکه به يک وب سايت متصل و درخواست يک صفحه اطلاعات مي شود ، کامپيوتر درخواست کننده بمنزله يک سرويس گيرنده تلقي مي گردد. در اين حالت درخواست شما ( بعنوان سرويس گيرنده ) در اختيار سرويس دهنده وب گذاشته مي شود. سرويس دهنده صفحه درخواستي را پيدا و آن را براي متقاضي ارسال خواهد داشت . در مدل فوق کاربران و سرويس گيرندگان از يک مرورگر وب براي اعلام درخواست خود استفاده و سرويس دهندگان وب مسئول دريافت درخواست و ارسال اطلاعات مورد نظر براي سرويس گيرندگان مي باشند. يک سرويس دهنده داراي يک آدرس IP ايستا ( ثابت ) بوده که تغيير نخواهد کرد. کامپيوتري که با استفاده از آن به اينترنت متصل مي گرديد ، داراي يک IP متغير بوده که توسط ISP مربوطه به شما اختصاص داده مي شود. آدرسIP تخصيص يافته در طول مدت اتصال به اينترنت ( يک جلسه کاري ) ثابت بوده و تغيير نخواهد کرد. آدرس IP نسبت داده به شما در آينده و تماس مجدد با ISP ممکن است تغيير نمايد. مراکز ISP براي هر يک از پورت هاي خود يک IP ايستا را نسبت مي دهند. بديهي است در آينده با توجه به پورت مورد نظر که در اختيار شما قرار داده مي شود، ممکن است آدرس IP نسبت به قبل متفاوت باشد.
هر يک از سرويس دهندگان ، سرويس هاي خود را از طريق پورت هاي مشخصي انجام مي دهند. مثلا'' در صورتيکه بر روي يک ماشين ، سرويس دهندگان وب و FTP مستقر شده باشند ، سرويس دهنده وب معمولا'' از پورت 80 و سرويس دهنده FTP از پورت 21 استفاده مي نمايند. در چنين حالتي سرويس گيرندگان از خدمات يک سرويس خاص که داراي يک آدرس IP و يک شماره پورت منخصر بفرد است ، استفاده مي نمايند. زمانيکه سرويس گيرنده ، از طريق يک پورت خاص به يک سرويس متصل مي گردد ، بمنظور استفاده از سرويس مورد نظر، از يک پروتکل خاص استفاده خواهد شد.. پروتکل ها اغلب بصورت متني بوده و نحوه مکالمه بين سرويس گيرنده و سرويس دهنده را تبين مي نمايند. سرويس گيرنده وب و سرويس دهنده وب از پروتکل HTTP)Hypertext Transfer Protocol) براي برقراري مکالمه اطلاعاتي بين خود، استفاده مي نمايند. شبکه ها ، روترها ، NAPs ، ISPs ، سرويس دهندگان DNS و سرويس دهندگان قدرتمند، همگي سهمي در شکل گيري و سرويس دهي بزرگترين شبکه موجود در سطح جهان ( اينترنت ) را برعهده دارند. عناصر فوق در زندگي مدرن امروزي جايگاهي ويژه دارند.
بدون وجود آنها ، اينترنتي وجود نخواهد داشت و بدون وجود اينترنت ، زندگي امروز بشريت را تعريفي ديگر لازم است !

مراقب ‌كلمه عبورتان باشيد - بهترين کلمه عبور Password

در دنياي مجازي دو كلمه به نام هاي كد كاربري و كلمه عبور كه چيزي جز چند كاراكتر حرف و عدد نيستند، مي توانند كليدي باشند براي دستيابي به حساب بانكي و تمام دارايي شما! شايد اين موضوع كمي دور از ذهن باشد ولي حقيقت دارد. در ايران هنوز فاش شدن كلمه عبور تا اين حد اهميت ندارد ولي دست كم با دستيابي به اي ميل شما مي توان نامه هايتان را خواند و به مسايل خصوصيتان وارد شد!
داشتن يك كلمه عبور خوب و مطمئن مي تواند احتمال هك شدن اي ميل شما را تا حد زيادي كاهش دهد. فراموش نكنيد كه هكر مي تواند با داشتن كلمه عبور روزها در اي ميل شما پرسه بزند و حتي براي دوستانتان نامه بفرستد. نامه هايي كه شما هيچ اطلاعي از آنها نداريد. حتماً مي پرسيد كلمه عبور مطمئن چيست؟ براي انتخاب يك كلمه عبور مناسب نكات زير را در نظر داشته باشيد:
1. هيچ وقت كلمه عبورتان را ساده انتخاب نكنيد. داشتن كلمه عبور ساده كار هكر را ساده     مي كند. مثلاً عدد 1234567 كلمه عبور بسيار ساده اي است كه به آساني به ذهن مي رسد.
2. هيچ وقت مشخصات فردي را براي كلمه عبور انتخاب نكنيد. نام، نام خانوادگي، شماره شناسنامه، نام همسر، شماره تلفن يا تاريخ تولد نمي تواند كلمه عبور مناسبي باشد.
3. بهتر است از تركيب اعداد و حروف با هم براي ساخت كلمه عبور استفاده كنيد.
4. استفاده ازSpace (فاصله) وShift تا حد زيادي از لو رفتن كلمه عبور شما جلوگيري     مي كند.
5. سعي كنيد كلمه عبور خود را بين دو تگ «ََI I»قرار دهيد.
6. استفاده ازAlt بصورت تركيب با كاراكترهاي ديگر مثل 0140Alt + مي تواند موجب پيچيده تر شدن كلمه عبور شما شود.
چند گروه از كاربران اينترنت هستند كه در ارتباط با كلمه عبورشان بيشتر دچار دردسر و گرفتاري مي مي شوند: يكي كساني كه وسواس دارند و هر روز كلمه عبورشان را تغيير مي دهند. طبيعي است كه تغيير مداوم كلمه عبور مي تواند موجب فراموش شدن آن شود. دوم كساني كه زيادي راحتند و در هر مكان و زماني بدون رعايت مسايل ايمني اي ميل خودشان را چك مي كنند. دسته سوم كساني هستند كه چندين اي ميل و وبلاگ با يك كلمه عبور دارند. اين باعث مي شود كه اگر روزي كلمه عبورشان لو برود يا آن را فراموش كنند همه زندگي مجازيشان مختل شود. گروه بعدي افرادي هستند كه كلمه عبورشان را مثل شماره تلفن يك دوست در دفترچه تلفنشان يادداشت مي كنند و لازم به گفتن نيست كه اگر دفترچه شان دست كسي بيافتد چه مي شود!
آنچه گفتيم راه حل هاي ساده اي بود براي ساخت يك كلمه عبور مطمئن و مراقبت از آن ولي راه هاي پيچيده تري هم هست. يك نرم افزار در حال توسعه وجود دارد كه شما مي توانيد نشاني سايت و كلمه عبورتان را به آن بدهيد و بي هيچ دغدغه اي حفاظت از ده ها كلمه عبور را به آن بسپاريد. شما فقط بايد كلمه عبور اوليه نرم افزار را به خاطر داشته باشيد. جالب اين كه حتي وقتي در سايت ها عضو شويد ديگر وارد كردن رمز و كد كاربري لازم نيست و خود نرم افزار كارها را انجام مي دهد.
راه حل ديگر يك راه حل سخت افزاري است. سخت افزار جديدي وجود دارد كه مثل قفل پشت كيس شما نصب مي شود. در اين سخت افزار كدهاي خاصي وجود دارد كه مثلاً وقتي شما وارد ياهو مي شويد خودش چك مي كند و وارد اي ميل يا سايت شما مي شود. به اين ترتيب ديگر نياز به حفظ كردن و ورود كلمه عبور نيست. بر روي اثر انگشت و گنجاندن سخت افزاري در صفحه كليد هم كارهايي انجام شده اما هنوز با مشكلاتي مواجه است و استفاده آن عمومي نشده است.

مک آدرس ( MAC Address )

هر کامپيوتر موجود در شبکه به منظور ايجاد ارتباط با ساير کامپيوترها ،مي بايست شناسائي و داراي يک آدرس منحصربفرد باشد . قطعا†تاکنون با آدرس هاي IP و يا MAC ( اقتباس شده از کلمات Media Access Control ) برخورد داشته ايد و شايد اين سوال براي شما مطرح شده باشد که اولا†ضرورت وجود دو نوع آدرس چيست و ثانيا†جايگاه اسفاده از آنان چيست ؟MAC Address ، يک آدرس فيزيکي است در حالي که آدرس هاي IP ، به منزله آدرس هاي منطقي مي باشند. آدرس هاي منطقي شما را ملزم مي نمايند که به منظور پيکربندي کامپيوتر و کارت شبکه ، درايورها و يا پروتکل هاي خاصي را در حافظه مستقر نمائيد ( مثلا†استفاده از آدرس هاي IP ) . اين وضعيت در رابطه با MAC Address صدق نخواهد کرد و اينگونه آدرس ها نيازمند درايور هاي خاصي نخواهند بود ، چراکه آدرس هاي فوق درون تراشه کارت شبکه قرار مي گيرند .
دليل استفاده از MAC Address
هر کامپيوتر موجود در شبکه ، مي بايست با استفاده از روش هائي خاص شناسائي گردد . براي شناسائي يک کامپيوتر موجود در شبکه ، صرف داشتن يک آدرس IP به تنهائي کفايت نخواهد کرد . حتما†علاقه منديد که علت اين موضوع را بدانيد . بدين منظور، لازم است نگاهي به مدل معروف Open Systems Interconnect) OSI ) و لايه هاي آن داشته باشيم :
مدل OSI
…
Network Layer
لايه سوم
آدرس IP در اين لايه قرار دارد
DataLink Layer
لايه دوم
آدرس MAC در اين لايه قرار دارد
Physical Layer
لايه اول
شبکه فيزيکي
همانگونه که مشاهده مي نمائيد ، MAC Address در لايه DataLink ( لايه دوم مدل OSI ) قرار دارد و اين لايه مسئول بررسي اين موضوع خواهد بود که داده متعلق به کداميک از کامپيوترهاي موجود در شبکه است . زماني که يک بسته اطلاعاتي ( Packet ) به لايه Datalink مي رسد ( از طريق لايه اول ) ، وي آن را در اختيار لايه بالائي خود ( لايه سوم ) قرار خواهد داد . بنابراين ما نيازمند استفاده از روش خاصي به منظور شناسائي يک کامپيوتر قبل از لايه سوم هستيم . MAC Address ، در پاسخ به نياز فوق در نظر گرفته شده و با استقرار در لايه دوم ، وظيفه شناسائي کامپيوتر قبل از لايه سوم را بر عهده دارد. تمامي ماشين هاي موجود بر روي يک شبکه ، اقدام به بررسي بسته هاي اطلاعاتي نموده تا مشخص گردد که آيا MAC Address موجود در بخش “آدرس مقصد †بسته اطلاعاتي ارسالي با آدرس آنان مطابقت مي نمايد؟ لايه فيزيکي ( لايه اول ) قادر به شناخت سيگنال هاي الکتريکي موجود بر روي شبکه بوده و فريم هائي را توليد مي نمايد که در اختيار لايه Datalink ، گذاشته مي شود . در صورت مطابقت MAC Address موجود در بخش “آدرس مقصد †بسته اطلاعاتي ارسالي با MAC Address يکي از کامپيوترهاي موجود در شبکه ، کامپيوتر مورد نظر آن را دريافت و با ارسال آن به لايه سوم ، آدرس شبکه اي بسته اطلاعاتي ( IP ) بررسي تا اين اطمينان حاصل گردد که آدرس فوق با آدرس شبکه اي که کامپيوتر مورد نظر با آن پيکربندي شده است بدرستي مطابقت مي نمايد .
ساختار MAC Address
يک MAC Address بر روي هر کارت شبکه همواره داراي طولي مشابه و يکسان مي باشند . ( شش بايت و يا 48 بيت ) . در صورت بررسي MAC Address يک کامپيوتر که بر روي آن کارت شبکه نصب شده است ، آن را با فرمت مبناي شانزده ( Hex ) ، مشاهده خواهيد ديد . مثلا†MAC Address کارت شبکه موجود بر روي يک کامپيوتر مي تواند به صورت زير باشد :
مشاهده MAC Address
استفاده از دستور IPconfig/all و مشاهده بخش Physical address :
00 50 BA 79 DB 6A
تعريف شده توسط IEEE با توجه به RFC 1700 تعريف شده توسط توليد کننده
زماني که يک توليد کننده نظير اينتل ، کارت ها ي شبکه خود را توليد مي نمايد ، آنان هر آدرس دلخواهي را نمي توانند براي MAC Address در نظر بگيرند . در صورتي که تمامي توليد کنندگان کارت هاي شبکه بخواهند بدون وجود يک ضابطه خاص ، اقدام به تعريف آدرس هاي فوق نمايند ، قطعا†امکان تعارض بين آدرس هاي فوق بوجود خواهد آمد . ( عدم تشخيص توليد کننده کارت و وجود دو کارت شبکه از دو توليد کننده متفاوت با آدرس هاي يکسان ).حتما†اين سوال براي شما مطرح مي گردد که MAC Address توسط چه افراد و يا سازمان هائي و به چه صورت به کارت هاي شبکه نسبت داده مي شود ؟ به منظور برخورد با مشکلات فوق ، گروه IEEE ، هر MAC Address را به دو بخش مساوي تقسيم که از اولين بخش آن به منظور شناسائي توليد کننده کارت و دومين بخش به توليد کنندگان اختصاص داده شده تا آنان يک شماره سريال را در آن درج نمايند .
کد توليد کنندگان بر اساس RFC-1700 به آنان نسبت داده مي شود . در صورت مشاهده RFC فوق حتما†متوجه خواهيد شد که برخي از توليد کنندگان داراي بيش از يک کد مي باشند .علت اين امر به حجم گسترده محصولات توليدي آنان برمي گردد .
با اين که MAC Address در حافظه کارت شبکه ثبت مي گردد ، برخي از توليد کنندگان به شما اين اجازه را خواهند داد که با دريافت و استفاده از يک برنامه خاص ، بتوانيد بخش دوم MAC Address کارت شبکه خود را تغيير دهيد( شماره سريال کارت شبکه ) . علت اين موضوع به استفاده مجدد از سريال هاي استفاده شده در ساير محصولات توليد شده توسط آنان برمي گردد ( تجاوز از محدود مورد نظر ) .
در حال حاضر احتمال اين که شما دو کارت شبکه را خريداري نمائيد که داراي MAC Address يکساني باشند، بسيار ضعيف و شايد هم غيرممکن باشد

تغييرات Group Policy در ويستا

به عنوان يك MVP (Most Valuable Professional) در زمينه Group Policy، ديدن تغييرات، امكانات و پيشرفت هاي مربوط به اين زمينه بسيار برايم خوشايند است. با انتشار زودهنگام جديدترين نسخه سيستم عامل مايكروسافت ويندوز ويستا به نظر مي رسد مايكروسافت در سدد ايجاد تغييرات بنيادين و جالبي در Group Policy است. به عنوان راهبر و مشاور در امر Active Directory و Group Policy در 6 سال گذشته، به نظرم اين تغييرات بسيار چشمگير است. دليل اين امر اين است كه ديگر لازم نيست وقتي مردم از من در مورد استفاده از Group Policy براي حل مشكلات مربوط به مديريت توان (Power Options)، مديريت چاپگر و مديريت قطعات ( Device Management) سؤال مي پرسند جواب ندهم و يا آن ها را به استفاده از برنامه هاي جانبي Group Policy راهنمايي كنم. قابليت هاي ديگر اضافه شده به ويستا شامل Network Location Awareness و تمهيدات جديد در مورد قالب هاي ADM است.

تنظيمات جديد Group Policy در ويستا
در مقايسه با Windows XP SP2 ، ويندوز Vista فيلدهاي بسياري در Group Policy اضافه كرده است. حدود 2400 نوع تنظيم در Group Policy Object براي كامپيوتر با ويندوز ويستا ساخته شده است. ويستا تنها حدود 800 تنظيم اضافه مي كند كه در مقايسه با ويندوز XP Service Pack 2 به ميزان نصف اضافه شده است. تعداد زيادي از اين تنظيمات براي پاسخ به نيازهاي كاربران به وجود آمده اند و بقيه براي پشتيباني قابليت هاي جديد ويندوز ويستا اضافه شده اند. بعضي از مهمترين اين تغييرات در زير بررسي مي شود.
مديريت توان (Power Management)
مهمترين خواسته كاربران از زمان به وجود آمدن Group Policy همواره قابليت كنترل Power Management بوده است. بالاخره مايكروسافت اين قابليت را در ويندوز ويستا اضافه كرد. از آن جا كه مايكروسافت و EPA آزمايش و گزارش كرده اند كه مي توان با تنظيم توان كامپيوترهاي روميزي به ازاء هر كامپيوتر در سال 50% صرفه جويي كرد؛ كنترل توان مي تواند در مورد شركت ها سريعا مؤثر واقع شود. بسيار ساده است! لزومي ندارد كامپيوترها هميشه با تمام توان (Full Power) كاركنند، در حالي كه كارمندان اصلا در محل كار حضور ندارند. قبل از ويستا، شركت ها بايد از محصولات DesktopStandard و Full Armor استفاده مي كردند تا بتوانند توان را براي ويندوز XP و 2000 بهينه كنند.
كنترل هاي نصب لوازم (Device Installation Controls)
متخصصان IT كه در زمينه امنيت در شركت ها مشغول به فعاليت اند، در مورد لوازم ذخيره سازي قابل جابجايي (Removable Media Devices) بسيار حساسند. به طور كلي اين لوازم باعث ايجاد خطر جدي براي كامپيوترهاي روميزي و شبكه مي شوند. بدون كنترل روي نصب و استفاده از اين وسايل، كاربران مي توانند باعث ورود ويروس، كرم و نرم افزارهاي آسيب رسان با استفاده از اين وسايل شوند. ويستا شامل تنظيماتي براي كنترل و نصب درايوهاي USB، CD-RW، DVD-RW و لوازم قابل جابجايي ديگر نيز مي باشد .

تنظيمات امنيتي (Security Settings)
در ويستا، مايكروسافت دو تكنولوژي امنيتي مرتبط را با هم ادغام كرده است : Firewall و IPSec. استفاده از IPSec با Firewall براي مراقبت از كامپيوترها بسيار مفيد خواهد بود. ارتباط server-to-server روي اينترنت، كنترل سطوح دسترسي كامپيوترها به منابع شبكه با توجه به سلامت آن ها و استفاده از منابع با توجه به درخواست هاي متداول ، از جمله كاربردهاي اين نوع مراقبت است. از آن جايي كه اين تنظيمات امنيتي براي هر كامپيوتر مهم است، منطقي به نظر مي رسد كه در Group Policy جايي براي آن باز شده باشد.

مديريت چاپگرها با توجه به موقعيت در شبكه
مي توان گفت مديريت چاپگر ، كابوس همه مديران شبكه است. با وجود شركت هاي داراي كامپيوترهاي قابل حمل و حركت كاربران از ساختماني به ساختمان و از محلي به محل ديگر، مديريت چاپگر سخت تر هم شده است. ويستا اين مسئله را با تنظيم چاپگر با توجه به سايت Active Directory كه كامپيوتر به آن تعلق دارد حل كرده است. از آن جا كه سايت هاي Active Directory معمولا منطبق بر توپولوژي جغرافيايي ويا فيزيكي شبكه است، اين روش راه حل كاملي براي ارسال اسناد به چاپگر بوسيله كامپيوترهاي قابل حمل ارائه مي دهد. قبل از ويستا شركت ها بايد براي كنترل چاپگرها در ويندوز 2000 و XP از برنامه هاي شركت هايي مثل DesktopStandard و Full Armor استفاده مي كردند.

طراحي مجدد قالب هاي ADM
اگر شما مسئول Group Policy شركتتان باشيد حتما بايد با قالب ADM آشنا باشيد. قالب هاي ADM اولين بار با ويندوز NT4 و در قالب زبان نشانه گذاري (markup) براي تعريف و انجام تغييرات در رجيستري ظاهر شدند. با ظهور Group Policy، وجه استفاده از ADM تغييري نكرد اما قابليت هاي جديدي به آن اضافه شد. قالب هاي ADM راه حلي براي تغيير ارزش هاي رجيستري به شمار مي روند اما داراي مشكلاتي هستند، از جمله :
· حجيم شدن ADM كه دليل آن زياد شدن قالب هاي ADM در هر GPO مي باشد.
· ناسازگاري نسخه قالب ADM، كه به دفعات به دليل نصب service pack هاي جديد روي يك يا چند كامپيوتر رخ مي دهد.
· سردرگمي در سياست ها يا ارجحيت هاي اعمال شده كه بستگي به اين دارد كه كدام قسمت رجيستري دستكاري شده باشد.
· ناتواني در كنترل كردن ارزش هاي دودويي (binary) يا چند رشته اي (multi-string) در رجيستري مايكروسافت مي داند كه قالب هاي ADM به واقع يك حفره بازدارنده براي اهداف خرابكارانه در رجيستري است. اما در ويستا اين مشكل رفع شده است. در ويستا، اكثر اين مشكلات با تبديل قالب ADM به يك فرمت جديد بر مبناي XML و خلاص شدن از قالب ها حل شده است. فايل هاي با فرمت جديد كه فايل هاي ADMX خوانده مي شوند، به زبان هاي مختلف اجازه مي دهند در يك فايل واحد مرجوع شوند. همچنين تكنولوژي ADMX فايل هاي بزرگ و يكپارچه ADM را مي گيرد و آن را به فايل هاي كوچك تر ADMX با مديريت آسان تر تقسيم مي كند.
يكي از امكانات مورد علاقه من در ويستا معرفي مخزن مركزي ADMX (ADMX central store) است. اين امكان، يك روش متمركز ذخيره سازي، به روز رساني و مديريت فايل هاي ADMX را ارائه مي دهد. فايل هاي ADMX ديگر لازم نيست در GPO ذخيره شوند. به جاي آن، GPO به مخزن مركزي ADMX نگاه مي كند. اين ترفند فضاي كنترل گر دامنه را كمتر اشغال كرده و مديريت اين فايل ها را آسان تر مي كند.

Network Location Awareness
Group Policy و برنامه هاي مرتبط با تنظيم Group Policy Object به ، اندازه سرعت ارتباط دسترسي به شبكه (Network Availability) وابسته اند. ويستا قابليت هاي جديدي در مورد آگاهي از شبكه (Network awareness) ارائه داده است كه باعث كم شدن زمان بالا آمدن كامپيوتر و اعتبار بيشتر اعمال سياست ها مي شود. حوزه هاي زير كه در ارتباط با آگاهي از شبكه است در ويندوز ويستا مورد توجه قرار گرفته اند.
زماني را كه كامپيوتر در هنگام بالا آمدن ، صرف اعمال سياست ها مي كند، فارغ از اين كه شبكه قابل دسترس نيست، مي تواند قابل توجه باشد. ويستا نشانگرهايي براي شناسايي وضعيت NIC قرارداده است. اين نشانگرها وضعيت NIC را در حالت هاي فعال يا غير فعال مشخص مي كند. اين نشانگرها همچنين مي توانند دسترسي به شبكه را نيز مشخص كنند.
ويستا به Client ها اين امكان را مي دهد كه در دسترس بودن و يا در دسترس آمدن يك كنترل گر دامنه را پس از مدتي كار در وضعيت خارج از خط (offline) تشخيص دهد. اين يك وضعيت ايده آل براي ارتباطات Remote Access مثل dial-up يا VPN به وجود مي آورد.
ديگر احتياجي به ICMP (PING) براي تشخيص سرعت اتصال كامپيوتر نيست. اين براي شبكه هاي با سرعت پايين نياز بود، اما اگر ICMP به دلايل امنيتي غير فعال شده باشد، كامپيوتر به بسته هاي ارسالي PING پاسخ نمي دهد و باعث بروز خطا در اعمال Group Policy مي شود. اما اكنون Network Location Awareness عمل تعيين پهناي باند را انجام مي دهد و باعث مي شود تازه سازي (refresh) سياست ها با موفقيت صورت پذيرد.

مقدمه اي بر انوع VPN و IPSec

مقدمه اي بر IP Sec اگر با ويندوزهاي سرور به صورت جدي كار كرده باشيد، حتما متوجه شده ايد كه يكي از مزاياي خوب آن وجود پروتكلي بنامIPSec در آن است.

اين پروتكل براي اين منظور طراحي شده كه بتواند بسته(Packet) هاي اطلاعاتي TCP/IP را توسط كليد عمومي رمز كند تا در طول مسير، امكان استفاده غير مجاز از آنها وجود نداشته باشدIP Security . ياIPSec  رشته اي از پروتكلهاست كه براي ايجاد VPN  مورد استفاده قرار مي گيرند.
مطابق با تعريف IETF (Internet Engineering Task Force)  پروتكل IPSec  به اين شكل تعريف مي شود:
يك پروتكل امنيتي در لايه شبكه توليد خواهد شد تا خدمات امنيتي رمزنگاري را تامين كند. خدماتي كه به صورت منطقي به پشتيباني تركيبي از تاييد هويت، جامعيت، كنترل دسترسي و محرمانگي بپردازد.
در بيشتر سناريوهاي مورد استفاده، IPSec به شما امكان مي دهد تا يك تونل رمزشده را بين دو شبكه خصوصي ايجاد كنيد.
همچنين امكان تاييد هويت دو سر تونل را نيز براي شما فراهم مي آورد. اما IPSec تنها به ترافيك مبتني بر IP اجازه بسته بندي و رمزنگاري مي دهد و درصورتي كه ترافيك غير از IP نيز در شبكه وجود داشته باشد، بايد از پروتكل ديگري مانندGRE  در كنار IPSec استفاده كردIPSec . به استانداردي براي ساخت VPN تبديل شده است. بسياري از فروشندگان تجهيزات شبكه، IPSec را پياده سازي كرده اند و لذا امكان كار با انواع مختلف تجهيزات از شركت هاي مختلف، IPSec را به يك انتخاب خوب براي ساخت VPN مبدل كرده است.

انواع IPSec VPN

شيوه هاي مختلفي براي دسته بندي IPSec VPN وجود دارد اما از نظر طراحي، IPSec براي حل دو مساله مورد استفاده قرار مي گيرد:
1- اتصال يكپارچه دو شبكه خصوصي و ايجاد يك شبكه مجازي خصوصي
2- توسعه يك شبكه خصوصي براي دسترسي كاربران از راه دور به آن شبكه به عنوان بخشي از شبكه امن.
بر همين اساس، IPSec VPN ها را نيز مي توان به دو دسته اصلي تقسيم كرد:
1- پياده سازيLAN-to-LAN IPSec
اين عبارت معمولا براي توصيف يك تونل IPSec بين دو شبكه محلي به كار مي رود. در اين حالت دو شبكه محلي با كمك تونل IPSec و از طريق يك شبكه عمومي با هم ارتباط برقرار مي كنند به گونه اي كه كاربران هر شبكه محلي به منابع شبكه محلي ديگر، به عنوان عضوي از آن شبكه، دسترسي دارندIPSec . به شما امكان مي دهد كه تعريف كنيد چه داده اي و چگونه بايد رمزنگاري شود.
2- پياده سازيRemote-Access Client IPSec
اين نوع ازVPNها زماني ايجاد مي شوند كه يك كاربر از راه دور و با استفاده ازIPSec client  نصب شده بر روي رايانه اش، به يك روترIPSec يا Access server  متصل مي شود.
معمولا اين رايانه هاي دسترسي از راه دور به يك شبكه عمومي يا اينترنت و با كمك روشDialup  يا روش هاي مشابه متصل مي شوند. زماني كه اين رايانه به اينترنت يا شبكه عمومي متصل مي شود، IPSec client  موجود بر روي آن مي تواند يك تونل رمز شده را روي شبكه عمومي ايجاد كند كه مقصد آن يك دستگاه پايانيIPSec ، مانند يك روتر، كه بر لبه شبكه خصوصي مورد نظر كه كاربر قصد ورود به آن را دارد، باشد. در روش اول تعداد پايانه هايIPSec محدود است اما با كمك روش دوم مي توان تعداد پايانه ها را به ده ها هزار رسانيد كه براي پياده سازي هاي بزرگ مناسب است.

ساختارIPSec

IPSec براي ايجاد يك بستر امن يكپارچه، سه پروتكل را با هم تركيب مي كند:
1- پروتكل مبادله كليد اينترنتي Internet Key Exchange)  يا(IKE
اين پروتكل مسوول تبادل مشخصه هاي تونل IPSec بين دو طرف است. وظايف اين پروتكل عبارتند از:
- طي كردن پارامترهاي پروتكل
- مبادله كليدهاي عمومي
- تاييد هويت هر دو طرف
- مديريت كليدها پس از مبادله
IKE مشكل پياده سازي هاي دستي و غيرقابل تغيير IPSec را با خودكار كردن كل پردازه مبادله كليد حل مي كند. اين امر يكي از نيازهاي حياتي IPSec است IKE . خود از سه پروتكل تشكيل مي شود:
SKEME: مكانيزمي را براي استفاده از رمزنگاري كليد عمومي در جهت تاييد هويت تامين مي كند.
Oakley :مكانيزم مبتني بر حالتي را براي رسيدن به يك كليد رمزنگاري، بين دو پايانه IPSec تامين مي كند.
ISAKMP :معماري تبادل پيغام را شامل قالب بسته ها و حالت گذار تعريف مي كند.
IKE به عنوان استاندارد 2409 RFCتعريف شده است. با وجودي كه  IKE  كارايي و عملكرد خوبي را براي IPSec تامين مي كند، اما برخي كمبودها در ساختار آن باعث شده است تا پياده سازي آن مشكل باشد، لذا سعي شده است تا تغييراتي در آن اعمال شود و استاندارد جديدي ارايه شود كه 2 IKE v نام خواهد داشت.
2-پروتكل Encapsulating SecurityPayload ياESP
اين پروتكل امكان رمزنگاري، تاييد هويت و تامين امنيت داده را فراهم مي كند.
3- پروتكل سرآيند تاييد هويت(Authentication Header)  ياAH)
اين پروتكل براي تاييد هويت و تامين امنيت داده به كار مي رود.

اينترنت پرسرعت(DSL)

DSL يا Digital Subscriber Line (به معني خط اشتراک ديجيتال)، يک شيوه موثر و در عين حال کم هزينه جهت اتصال به اينترنت است که از سرعت و کيفيت مطلوبي بر خوردار است. انواع مختلفي از DSL موجود است که امکان اتصال به اينترنت را با سرعتها و امکانات مختلفي به وجود مي آورند. نوعي که عموما براي مصارف خانگي از آن استفاده مي شود Asymmetric-DSL يا ADSL يا DSL نامتقارن مي باشد که در بهترين شرايط، عملا امکان گرفتن اطلاعات با سرعتي معادل با 2Mbps و فرستادن اطلاعات با سرعتي حدود 256Kbps را مهيا مي سارد. و اما آنچه که باعث شده ADSL به سرعت در همه جاي جهان رشد کند (صرف نظر از بعضي کشورها از جمله ميهن اسلامي خودمان) اين است که:
اولا: ADSL از همان زوج سيمهاي تلفن معمولي استفاده مي کند. يعني نياز به سيم کشي جديد از مرکز مخابرات يا ISP به خانه ها نيست و لذا از اين جهت هيچ هزينه اي صرف نمي شود. (بر خلاف سيستمهاي cable)
ثانيا: در ADSL شما همواره به اينترنت متصل هستيد و در عين حال مي توانيد از تلفن يا فاکس خود هم استفاده کنيد، يعني خط تلفن شما هيچ وقت به دليل استفاده از اينترنت اشغال نمي شود.
و ثالثا: تجهيزات سخت افزاري استفاده از DSL بسيار ارزان قيمت هستند. (بر خلاف سيستمهاي ماهواره اي)
همچنين امکان داشتن Static IP و برخي مسائل فني ديگر نيز از مزاياي DSL مي باشند.
مثل هر سيستمي DSL معايبي هم دارد. مهمترين و مساله ساز ترين مشکل DSL اين است که کيفيت و سرعت انتقال داده بستگي به فاصله مشترک از مرکز تلفن دارد. يعني اگر خانه شما در حوالي مرکز تلفن باشد با سرعت بيشتري به اينترنت متصل مي شويد و بالعکس. اين قضيه وقتي مساله ساز خواهد بود که فاصله شما از مرکز تلفن بيش از 5 کيلومتر باشد که در اين صورت معمولا استفاده از DSL مقدور نخواهد بود. همچنين کيفيت پايين سيمهاي تلفن و پوسيدگي احتمالي آنها نيز اثر نامطلوبي در ارتباط شما خواهد داشت.
DSL چگونه کار مي کند ؟
در علم مخابرات، به محيطي که داده ها از آن انتقال مي يابند Media يا رسانه گفته مي شود. زوج سيم، کابلهاي کواکسيال (مثل کابل آنتن تلويزيون)، موجبر ها (لوله هايي فلزي با سطح مقطع مستطيل يا دايره شکل)، هوا و فيبرهاي نوري مهمترين رسانه هاي مخابراتي هستند. براي هر رسانه پارامترهايي به نام فرکانس قطع بالا و پايين تعريف مي شود. و منظور از آنها حداکثر و حداقل فرکانسي است که آن رسانه مي تواند با کيفيت مطلوب از خود عبور دهد. به اختلاف اين دو فرکانس پهناي باند يا Band Width مي گويند. زوج سيم که در سيستم تلفن شهري استفاده مي شود، ضعيفترين رسانه مخابراتي از اين نظر مي باشد و محدود عبور فرکانسي آن از صفر تا حدود 2 مگاهرتز مي باشد. لکن در سيستمهاي تلفن شهري (PSTN) فقط از 4 کيلو هرتز اين محدود براي عبور صدا استفاده مي شود و بقيه باند فرکانسي آزاد است، که موضوع ايده اوليه ساخت و استفاده از DSL مي باشد.
در سيستمهاي Diap-Up از همان 4KHz پهناي باند صوتي جهت انتقال داده استفاده مي شود و با استفاده از پيشرفته ترين روشهاي مدولاسيون ديجيتال و فشرده سازي اطلاعات، مي توان حداکثر 56 کيلو بيت اطلاعات را در يک ثانيه منتقل نمود. حال فرض کنيد باند فرکانسي ما از 4KHz به 2MHz افزايش پيدا کند، يعني تقريبا 500 برابر شود، واضح است که ميزان انتقال داده را مي توان به شدت افزايش داد. براي ADSL در عمل معمولا باند فرکانسي 30KHz تا 138KHz براي فرستادن اطلاعات و باند فرکانسي 138KHz تا 1.1Mhz براي گرفتن اطلاعات استفاده مي شود. در اين صورت با توجه به روشهاي مدولاسيون مورد استفاده مي توان به پهناي باند ديجيتالي معادل با 8Mbps دست يافت که معمولا براي بدست آوردن ضريب کيفيت سرويس دهي (QoS) بهتر، عملا سرعني حدود 1.5 تا 2 مگابيت در ثانيه در اختيار کاربر قرار مي گيرد.
با توجه به اينکه باند فرکانسي 0 تا 4 کيلوهرتز که براي انتقال سيگنالهاي صوتي تلفني استفاده مي شود در ADSL دست نخورده باقي مانده است، مشترک مي تواند در عين اتصال به اينترنت تماسهاي تلفني خود را نيز بر قرار سازد. براي اين کار يک سوکت که در واقع يک فيلتر پايين گدز (LPF) است روي هر پريز تلفن نصب مي شود تا از ورود سيگنالهاي فرکانس بالا به داخل دستگاه تلفن جلوگيري شود. (در صورت موجود بودن سيم کشي مجزا براي data مي توان از يک Splitter مرکزي نيز استفاده کرد.) همچنين براي اتصال به اينترنت از طريق DSL به يک مودم DSL احتياج داريد که نوع معمولي آن قيمتي حدود 20 دلار دارد.
و اما ببينيم در مرکز تلفن چه اتفاقي مي افتد: سوئيپچهايي که در مراکز مخابرات براي برقراري ارتباط تلفني نصب شده اند، به هيچ عنوان توانايي عبور فرکانسهاي بالاي 4 کيلو هرتز را ندارند. لذا هر اتفاقي که قرار است بيفتد، بايد قبل از ورود زوج سيم مشترک به سيستمهاي مخابراتي تلفن شهري بيفتد. براي اين کار دستگاههايي به نام DSLAM يا DSL Acsess Multiplexer در مرکز مخابرات کار گذاشته مي شود. اين دستگاه توسط فيلترهاي فرکانسي، باند 4KHz اول هر زوج سيم را به سمت سوئيچهاي مخابراتي مي فرستد و بقيه پهناي باند را براي اتصال به اينترنت استفاده مي کند. هر DSLAM پذيراي صدها زوج سيم از طرف مشترکين بوده و در نهايت از سوي ديگر با يک اتصال با پهناي باند خيلي زياد به اينترنت متصل است و به اين طريق تا وقتي که اين پهناي باند اشباع نشود مشترکين مي توانند با سرعت بالا و يکنواخت از اينترنت استفاده کنند و از آن لذت ببرند

پاک کردن کلمات تايپ شده در مرورگر IE

يکي از مشکلاتي که خيلي از دوستان و کاربراني که از مرورگر اينترنت اکسپولرر استفاده    مي کنند اين است که وقتي کلمه اي را در موتورهاي جستجوگر تايپ مي کنند اين کلمات در هارد کامپيوتر ذخيره مي شود و وقتي شما قصد داريد دوباره از اين موتور جستجوگر استفاده کنيد کلماتي را که قبلا تايپ کرده ايد به صورت يک منوي کشويي نمايش داده خواهند شد و متاسفانه اين کلمات با استفاده از clean up و يا پاک کردن کوکي ها ، پاک نمي شوند و به خاطر همين خيلي از دوستان براي پاک کردن اين کلمات به سراغ نرم افزار هاي مختلف مي روند در حالي که با خود مرورگر IE به راحتي مي توان اين مشکل را بر طرف کرد.
بدين منظور:
1- در مرورگر IE بروي نوار ابزار Tools کليک کنيد و از منوي آن بروي عبارت Internet Options کليک کنيد.
2- بعد از باز شدن پنجره Internet Options بروي برگه Content کليک کنيد .
3- در اين برگه بروي دکمه AutoComplete کليک کنيد.
4- در صفحه جديد (AutoComplete settings ) بروي دکمه Clear Forms کليک کنيد.
با انجام اين کار تمامي کلماتي که در موتور هاي جستجوگر تايپ کرده ايد پاک مي شوند . همچنين تمامي کلماتي که به عنوان username و password در سايت هاي مختلف براي ورود به حساب کاربري خود وارد مي کرده ايد نيز پاک مي شود

چند نكته پيش از استفاده از ويندوز ويستا

مطمئنأ شما نيز تاکنون ديگر نام جديدترين ويندوز عرضه شده مايکروسافت يعني ويندوز ويستا را شنيده ايد. اين سيستم عامل مدت کمي است که از عرضه آن ميگذرد. مطمئنأ در آينده اي نه چندان دور XP هم به سرنوشت ويندوزهاي پيشين دچار خواهد شد پس بايد از هم اکنون کامپيوتر خود را براي پذيرش اين ويندوز آماده کنيد. ويستا قابليتهاي جديد و متنوعي دارد که مايکروسافت آن ها در آن گنجانده است ، شايد براي مطرح کردن ترفندهاي منحصر به فرد اين ويندوز زود باشد. به همين دليل در اين ترفند قصد داريم تا 10 نکته اساسي پيش از استفاده و نصب ويندوز ويستا را به شما معرفي کنيم. با دانستن اين نکته ها ميتوانيد اين سيستم عامل جديد و ناشناخته را به طور کامل بشناسيد.
?- آيا سخت افزار كامپيوتر و يا شبكه داخلي سازمان شما امكان پشتيباني ويندوز ويستا را دارد؟
ويستا بسيار مجهز و مفيد است ولي شايد از يك نظر بسيار نامرغوب باشد و آن نياز بالاي اين سيستم عامل به سخت افزار قوي و سنگين است. مشخصا سخت افزار مورد نياز براي اجراي سيستم عامل ويستا در مقايسه يا سيستم هاي عامل قبلي ويندوز اختلاف زيادي دارد. يعني سخت افزار مورد نياز براي اجراي اين سيستم عامل بايد بسيار قوي و پرسرعت باشد.
در واقع براي اجراي اين سيستم عامل نياز به دو گروه سخت افزار جداگانه است: يك گروه سخت افزاري مورد نياز براي اجراي سيستم عامل ''Vista Capable'' و ديگري براي اجراي ''Vista Premium Ready''. اين در حالي است كه براي اجراي ''Premium Ready'' نياز به پردازش گر 1 گيگاهرتز و حافظه RAM حداقل يك گيگا بايت و كارت گرافيكي با كيفيت بسيار بالا است. البته سخت افزار مورد نياز براي اجراي ''Capable'' اندكي پايين تر و ارزان تر است.
بنابراين قبل از اينكه براي استفاده از سيستم عامل ويستا در سازمان خود برنامه ريزي كنيد شما بايد سخت افزار مورد نياز براي اجراي اين سيستم عامل را از وب سايت «راهنماي سخت افزار مورد نياز براي اجراي سيستم عامل ويستاي مايكروسافت» بررسي كنيد.
2- كدام نگارش ويستا را بايد در شبكه داخلي سازمان خود استفاده كنيد؟
انتخاب نگارش درست ويندوز XP براي شبكه داخلي كسب و كار شما شايد كار بسيار آساني باشد. چهار نگارش از اين سيستم عامل در دسترس است: نگارش ويژه كامپيوترهاي خانگي ويندوز XP، نگارش حرفه اي، نگارش ويژه لب تاپ ويندوز XP و نگارش Media Center.
اگر بخواهيد از ويندوز XP در شبكه داخلي سازمان خود استفاده كنيد نگارش هاي اولي و آخري حذف خواهند شد يعني اين نگارش ها در شبكه قابل استفاده نيستند. (البته نگارش Media Center نسخه 2004 قابل استفاده است ولي نسخه 2005 اين نگارش قابل استفاده در شبكه هاي داخلي نيست).
مشخصا از آن جايي كه نگارش ويژه لب تاپ ويندوز XP فقط در لب تاپ ها مورد استفاده قرار مي گيرد استفاده از اين نگارش در شبكه داخلي يك شركت كارايي چنداني نخواهد داشت. پس تنها انتخاب ممكن براي استفاده از ويندوز XP در شبكه داخلي يك كسب و كار استفاده از نگارش حرفه اي اين سيستم عامل است.
اما در مورد ويندوز ويستا وضعيت كمي پيچيده تر است. در حال حاضر پنج نگارش زير براي ويستا وجود دارد:
Home Basic، Home Premium، Business، Enterprise و Ultimate.
درست است كه شما از نگارش هاي Home ويندوز ويستا در شبكه داخلي كسب و كار خود استفاده نمي كنيد اما مطمئناٌ در مورد انتخاب سه نگارش بعدي يعني Business، Enterprise و Ultimate براي شبكه داخلي خود اطمينان كافي نداريد.
نگارش Business ويستا تا حدودي قابل مقايسه با نگارش حرفه اي ويندوز XP است و نگارش Enterprise يك سري امكانات و ويژگي هاي بيشتري مانند BitLocker Drive Encryption يعني رمز دار كردن اطلاعات ذخيره شده بر روي هاردديسك ( يك لايه امنيتي اضافي براي شبكه هاي لب تاپ ها)، امكانات سازگاركننده نرم افزارهاي نصب شده، SUA (زير سيستم هايي براي برنامه ها و نرم افزارهاي تحت يونيكس) و سيستم پشتيباني پيشرفته چندزبانه و ... را نسبت به نگارش Business ويستا دارا است.
نگارش Ultimate يك مجموعه بسيار كامل است كه در واقع كليه ويژگي ها و امكانات ساير نگارش هاي ويستا حتا Media Center را دارد كه شايد از نياز شما براي شبكه داخلي بسيار فراتر باشد.
3- مجوز استفاده از ويندوز ويستا
مايكروسافت در سيستم عامل جديد خود نگارش Enterprise را اضافه كرده است كه فقط براي كسب و كارهايي كه عضو Software Assurance يا Microsoft Enterprise Agreement باشند قابل دسترسي و استفاده است.
امكان جديد ديگري كه مايكروسافت ارايه داده است امكان به روز كردن ويندوز ويستا در هر زماني است كه شايد براي برخي كسب وكارهاي كوچك بسيار مفيد باشد. اين برنامه امكان به روز كردن برخي نگارش هاي ويندوز ويستا به نگارش هاي بالاتر را در هر لحظه اي براي خريداران فراهم مي سازد. براي مثال شما مي توانيد نگارش Home Basic را به نگارش Home Premium و يا نگارش Business را به Ultimate تبديل كنيد.
4- سازگاري برنامه ها و نرم افزارهاي مورد استفاده در سيستم عامل ويندوز ويستا
مهم ترين عامل براي پيشرفت كار يك كسب و كار نرم افزارها و برنامه هاي ويژه اي است كه آن كسب وكار براي انجام كار خود نيازمند آن است.
بنابراين براي كسب وكارها اجراي مناسب و بدون دردسر نرم افزارها اولويت و ارجحيت بيش تري نسبت به سيستم عامل مورد استفاده دارد. از اين رو در طراحي يك سيستم عامل مهم ترين نكته اي كه بايد مورد توجه قرار گيرد اين است كه اين سيستم عامل امكان اجراي همه نرم افزارها و برنامه هاي كامپيوتري را بدون مشكل و دردسر براي كاربران فراهم آورد.
ساختار ويندوز ويستا به شكلي است كه مي تواند تمام نرم افزارهايي را كه در نگارش هاي قبلي سيستم عامل ويندوز قابل استفاده هستند پشتيباني و ساپورت كند. مايكروسافت يك برنامه جديد با نام Application Compatibility Toolkit ارايه داده است كه كاربران را در تشخيص نرم افزارهايي كه مي تواند در اين سيستم عامل مورد استفاده قرار گيرد كمك مي كند و همچنين مشخص مي كند كه كدام برنامه ها براي اجرا در ويستا نياز به به روز كردن دارند.
همچنين شما در اين سيستم عامل مي توانيد از فناوري هايي مانند Virtual PC ، Virtual Server و Terminal Services براي سازگار كردن نرم افزارهاي مورد نياز خود با ويستا استفاده كنيد.
با اين حال شما بايد نرم افزارها و برنامه هاي مورد نياز و حياتي كسب و كار خود را مشخص كنيد و سازگاري آن را با ويندوز ويستا امتحان كنيد و اگر اين برنامه ها در ويستا قابل اجرا نمي باشند براي استفاده از نرم افزارهاي مشابه و يا ارتقاي نرم افزار موجود برنامه ريزي كنيد.
5- دسترسي به شبكه و اينترنت
تبديل سيستم عامل شبكه به ويندوز ويستا شايد سبب شود كه شما پروتكل اينترنت خود را به IPv6 تغيير دهيد. ويستا پشتيباني بسيار مناسبي از پروتكل جديد اينترنت را داراست. براي ويندوز XP و همچنين ويندوز Server 2003، استفاده از IPv6 نياز به نصب پروتكل جداگانه اي دارد در حالي كه TCP/IP در ويندوز ويستا و سرور لانگهورن قابليت پشتيباني توام IPv4 و IPv6 به صورت پيش فرض دارا هستند.
دلايل بسيار زيادي براي تغيير از IPv4 به IPv6 وجود دارد. تغيير به IPv6 نه تنها باعث بهبود امنيت IP مي شود بلكه سبب افزايش كارايي در استفاده از امكانات صوتي و تصويري در برنامه هاي اينترنتي نيز مي گردد
6- نياز به ويندوز ويستا؟
شايد شما نخواهيد و يا نيازي نباشد كه همه كامپيوترهاي شبكه داخلي سازمان خود را يك مرتبه به سيستم عامل ويستا ارتقاء دهيد. در حقيقت زمان زيادي براي ارتقاي كليه كامپيوترهاي يك شبكه به سيستم عامل ويستا وجود دارد و نيازي نيست كه اين كار در يك مرحله انجام پذيرد.
البته اين بدان معنا نيست كه ارتقاي كامپيوترها بايد به صورت تصادفي صورت گيرد. شما بايد مشخص كنيد كه كدام كاربر مي تواند از امكانات جديد ويستا بيش ترين استفاده و سود را ببرد و يا كدام كاربر نياز به امكانات امنيتي پيشرفته ويستا در سازمان شما دارد. به هر حال شما بايد اولويت هاي خود را براي ارتقاء كامپيوترهاي شبكه به سيستم عامل ويندوز مشخص نماييد.
كامپيوترهايي كه براي اجراي برنامه هايي مانند نرم افزار Word و يا Excel مورد استفاده قرار مي گيرند مي توانند از سيستم عامل قبلي خود استفاده كنند.
7- آيا كارمندان شما آماده استفاده از اين سيستم عامل هستند؟
ملاحظاتي مانند ميزان هزينه، تغيير سخت افزارها و بنيان IT يك شركت شايد مشخصه هايي باشند كه شما در هنگام تغيير سيستم عامل شبكه كسب وكار خود مورد توجه قرار دهيد. اما عامل مهمي كه نبايد فراموش شود كارمندان شما هستند. تعداد بسيار كمي از كاربران كامپيوتر از فناوري هاي جديد استقبال مي كنند و علاقه زيادي براي يادگيري و استفاده از فناوري هاي جديد را ندارند. در واقع ذات بشر به نوعي است كه در مقابل هر تغييري مقاومت مي كند، حتا اگر اين تغيير به نفع او باشد و سبب بهبود كارها شود.
ارتقاي به يك سيستم عامل جدديد هميشه نياز - ترفندستان - به برگزاري دوره هاي آموزشي براي كارمندان و كاربران آن را دارد. به ويژه براي سيستم عامل ويستا كه امكانات و ويژگي هاي بسيار جديدي دارد كه شايد آموزش آن براي افراد كم سواد تر بسيار سخت و زمان بر باشد.
بسيار مهم است كه كاربران و كارمندان خود را براي استفاده از اين سيستم عامل آموزش مناسب دهيد. آموزش بايد به ميزاني باشد كه كار كردن با اين سيستم عامل را براي آن ها آسان سازد. به عنوان مثال شما مي توانيد به آنها اجازه دهيد كه كاربران از فرمت classic ويندوز كه آشنايي بيشتري با آن دارند استفاده نمايند.
8- پشتيباني از كاربران و كارمندان در استفاده از سيستم عامل ويستا
براي ارتقاي سيستم عامل به ويستا تنها آموزش كارمندان كافي نيست بلكه شما بايد از امكانات و فناوري ها و همچنين دستياران خود براي پشتيباني كاربران در هنگام استفاده از اين سيستم عامل استفاده كنيد. چرا كه در ابتدا اين كاربران در هنگام استفاده به چندين سوال و مشكل برخورد مي كنند كه بايد تمهيدات لازم براي رفع آن ها فراهم شود.
به هر حال آن ها براي اينكه بتوانند آموزش كافي داشته باشند و در زمينه استفاده ازاين سيستم عامل خبره شوند به صورت مشخص نياز به كار كردن بيشتر از حد طبيعي با اين سيستم عامل و گذارن زمان كافي براي يادگيري عملي آن دارند.
شما بايد بلافاصله بعد از ارتقاي شبكه خود به چند نفر را به عنوان پشتيبان اين سيستم عامل به صورت موقت استخدام و از وجود آن ها براي آموزش و رفع اشكال كارمندان خود استفاده نماييد.
9- حفظ داده هاي ارزش مند
اگر همه چيز به خوبي پيش رود بعد از ارتقاء شبكه شما داده هاي ارزشمند شما سالم خواهند ماند. اما اگر همه چيز به خوبي پيش نرود چه اتفاقي مي افتد؟ اساسي ترين راه و شايد بهترين راه اين است كه شما از داده هاي ارزشمند خود بك آپ بگيريد. بنابراين شما براي حفظ داده ها و اطلاعات ارزشمند كسب و كار خود بايد به صورت مرتب از آن ها بك آپ بگيريد. اين امر نياز به ذخيره سازي دوباره اين اطلاعات براي اطمينان از صحيح كار كردن آنها در هنگام نياز باشد.
10- هزينه اين كار واقعا چقدر است؟
زماني كه شما ملاحظات بالا را در نظر گرفتيد مي توانيد ميزان هزينه لازم براي ارتقا سيستم عامل شبكه خود را محاسبه كنيد. فراموش نكنيد كه هزينه اين كار بسيار بالاتر از پرداخت مجوز استفاده از اين سيستم عامل است. اين هزينه شامل هزينه لازم براي ارتقاء سخت افزاري شبكه ، هزينه ارتقاء نرم افزارهاي مورد استفاده و يا جايگزيني نرم افزارهاي جديد و نگارش هاي جديد، هزينه تغيير ساختار و پروتكل شبكه (در صورت امكان پذير بودن)، هزينه كارمندان و مشاوراني كه براي اين امر بايد استخدام نماييد، هزينه آموزش كارمندان(با در نظر گرفتن اين موضوع كه زماني كه صرف آموزش آن ها مي شود سبب عقب افتادن از كارها و وظايف كاري آن ها نيز مي شود)، هزينه آموزش پشتيبانان و كارمندان IT و هزينه ساير عمليات مانند بك آپ گيري و ... است.
اگر شما يك تخمين درستي از هزينه ها داشته باشيد مي توانيد در مورد ارتقاء شبكه خود به سيستم عامل ويستا تصميم درست بگيريد و در نتيجه شما مي توانيد در مورد استفاده از سيستم عامل ويندوز XP يا ويندوز 2000 و يا جايگزيني آن با ويندوز ويستا انتخاب درستي داشته باشيد.

نسخه‌هاي مختلف ويندوز ويستا

با عرضه ويندوز ويستا، نسخه هاي متفاوتي از اين سيستم عامل به بازار عرضه شد و مي توانيد يکي از آنها را که مناسب نوع فعاليت شما است. انتخاب کنيد. سه نمونه از اين نسخه ها مختص کاربران خانگي هستند ولي تفاوت ميان نسخه هاي مختلف آن بسيار کم است. در اين مقاله قصد داريم که به معرفي نسخه هاي متفاوت ويندوز ويستا و توصيه هايي براي انتخاب مناسب ترين نسخه مرتبط با نوع فعاليت شما بپردازيم:
Vista Home Basis
اين نسخه براي کاربردهاي خانگي به کار مي رود و دو شامل تمام ويژگي ها و امکانات اصلي ويندوز ويستا مي شود؛ مثلInstant Search ,Movie Maker, Windows photo, Windows Defender, Parental Control, Windows Media Player .
اما با آنکه ظاهر کلي اين نسخه، خيلي با ويندوز XP تفاوت دارد، اما از رابط کاربردي Aero پشتيباني نمي کند. شفافيت و ديگر ويژگي هاي زيباي Aero باعث مي شود که ويستا ظاهري کاملاً برخلاف نسخه هاي قبلي ويندوز داشته باشد. با اين وجود، به ياد داشته باشيد که رابط کاربردي Aero احتياج به کامپيوتري سريع براي اجرا شدن دارد.
اما گذشته از Aero، اين نسخه ويستا تفاوت هاي زيادي با ديگر سيستم عامل ها از لحاظ نحوه کار کردن کاربران با آن دارد. به عنوان مثال، برنامه Explorer آن، به کاربران اين امکان را مي دهد که اسناد را به سرعت يافته و با آنها کار کنند، مخصوصاً زماني که از ويژگي Live Icon استفاده مي کنند که محتواي اسناد را بدون باز کردن آنها نشان مي دهد.
يکي از بهترين ويژگي هاي تمام نسخه هاي ويندوز ويستا، ويژگي امنيتي پيشرفته آنها است. با اين حال سيستمي با ويندوز XP که از يک نرم افزار امنيتي قوي استفاده مي کند، تمام کارهاي اين نسخه ويستا را مي تواند انجام دهد. اگر از کامپيوتر تان فقط براي کاربردهاي معمولي استفاده مي کنيد، اين نسخه ويستا بهترين انتخاب خواهد بود. همچنين اين نسخه ويستا در صورتي که بخواهيد آن را روي يک کامپيوتر تقريباً قديمي نصب کنيد، مناسب خواهد بود.
Vista Home Premium
نتيجه سال ها تلاش مايکروسافت براي بهبود سيستم عامل ويندوز در اين نسخه ويستا به باز نشسته که شامل تمام ويژگي هاي نسخه Home Basic است ولي يک سري ويژگي هاي ارزشمند ديگر را نيز شامل مي شود، از جمله پشتيباني از دستگاه هاي سيار، امکان مشارکت و کاربردهاي چند رسانه اي.
اين نسخه علاوه بر پشتيباني از رابط Aero، شامل ويژگي Windows Mobility Center نيز مي شود که به کاربران کامپيوتر هاي کيفي امکان مي دهد که به سادگي از هر محلي به شبکه متصل شوند و همچنين گزينه هاي ديگري را در خصوص پيکربندي سيار در بر مي گيرد.
يکي ديگر از ويژگي هاي جديد اين نسخه، ويژگي Sync Center است که به کاربران امکان مي دهد به طور همزمان چند کار را انجام دهند. اين ويژگي نمايي کلي از عملکردهاي همزمان را فراهم آورده و امکان شروع يا توقف آنها را مي دهد.
ويژگي Windows Meeting Space اين نسخه که سابقا با نام Widows Collaboration شناخته مي شد، امکان مشارکت بيشتر از 10 کاربر را به صورت همزمان و البته با امنيت بالا فراهم مي آورد که مي توانند فايل هايشان را به اشتراک گذاشته و آنها را ويرايش کنند. هچنين اين ابزار به کاربران شبکه امکان مي دهد که دسک تاپ هاي ويندوز يا ديگر برنامه هاي کامپيوترشان را به اشتراک بگذارند که اين ويژگي براي رفع نقايص برنامه ها بسيار مفيد است.
مزيت مهم اين نسخه نسبت به نسخه Home Basic وجود Windows Media Center در آن است، که اين ويژگي سابقاً فقط در نسخه Media Center ويندوز XP وجود داشت.
نسخه Home Premuim ويندوز ويستا از لحاظ قيمت و کارآيي داراي تعادل بسيار خوبي است. اگرچه نسخه Home Basic داراي امکانات امنيتي بيشتري نسبت به نسخه هاي قبلي ويندوز است ولي فقط بعضي از ويژگي هاي ويندوز ويستا را در برمي گيرد، در صورتي که نسخه Home Premium شامل ويژگي هاي بسيار همچون امکانات چند رسانه اي پيشرفته، امکان مشارکت و در کل نمايي کلي از ويندوز ويستا مي شود. از سوي ديگر، به کامپيوتري احتياج خواهيد داشت که بتواند از رابط Aero پشتيباني کند.
Vista Business
اين نسخه براي شرکت هاي کوچک و متوسط طراحي شده است و داراي بسياري از ويژگي هاي موجود در نسخه Home Premium است ولي شامل ابزارهاي سرگرمي همچون Windows Media Center نيز مي شود و داراي برنامه هاي مفيدي هم است که در نگهداري داده ها و اتصال به شبکه به اين شرکت ها کمک مي کنند.
ابزار امنيتي توکار اين نسخه به طور خودکار نقايص را يافته و اصلاح مي کند و همچنين مي تواند از داده ها در صورتي که يک مشکل سخت افزاري پيش بيايد نيز محافظت کند.
همانند نسخه حرفه اي ويندوز XP، اين نسخه ويندوز ويستا نيز شامل برنامه Remote Desktop است که دسترسي از راه دور به برنامه ها و ديگر منابع را امکان پذير مي سازد.
همچنين شامل ويژگي هاي برتر ديگري همچون تشخيص دستخط و مرور سريع اسناد نيز مي شود.
اگر کسب و کار کوچکي براي خود داريد، ارتقاي سيستم عامل تان به اين نسخه ويندوز ويستا بسيار مفيد خواهد بود ولي به ياد داشته باشيد که برنامه هاي جانبي ديگري نيز وجود دارند که مي توانند همين کارها را انجام دهند و ارتقاي سيستم عامل به اين نسخه ويندوز ويستا همانند ارتقاي به هر سيستم عامل ديگري به سادگي امکان پذير نخواهد بود.
Vista Ultimate
اين نسخه شامل تمام ويژگي هاي نسخه هاي Home Premium و Vista Business مي شود و در ضمن ويژگي هاي بيشتري را نيز در بر مي گيرد که بيشتر براي کاربران حرفه اي و کاربراني که به انجام بازي هاي کامپيوتري و کارهاي چند رسانه اي زياد مي پردازند، طراحي شده است. يکي از مهم ترين ويژگي هاي اضافه اين نسخه، دارا بودن توانايي رمز نگاري است.
ويژگي رمزنگاري درايو Bit Locker اين نسخه ويندوز ويستا باعث محافظت از داده ها توسط رمزنگاري کل فضاي ويندوز مي شود که در نتيجه باعث پيشگيري از دسترسي کاربران غير مجاز به فايل هاي سيستمي مهم و نيز اصلاح آنها مي شود. ويژگي Bit locker از رمز نگاري AES (Advanced Encryption Stanard) 128 بيتي و يا 256 بيتي استفاده مي کند و به خوبي با سيستم هايي که داراي يک تراشه TPM (Trusted Platform Module) هستند، کار مي کند.
اين نسخه هم چنين داراي کنترل پيکر بندي پيشرفته اي براي بازي ها است و شامل ويژگي Ultimate Extras نيز مي شود که امکانات بيشتري همچون يک مجموعه از برنامه ها و خدماتي را در بر مي گيرد که فقط کاربران اين نسخه به آنها دسترسي خواهند داشت.
اگر چه قيمت اين نسخه نسبت به بقيه نسخه ها بالاتر است ولي امکاناتي که ارائه مي دهد، باعث برتري بيشتر آن نسبت به آنها مي شود.
Vista Enterprise
اين نسخه براي شرکت هاي بزرگ طراحي شده است و در حقيقت نسخه پيشرفته Vista Business است که از برنامه هاي بر پايه سيستم عامل يونيک پشتيباني مي کند و شامل ابزارهاي توکاري براي سازگاري بيشتر يا نسخه هاي قبلي ويندوز، Drive Encryption Bit Locker و برنامه هاي ديگر مي شود.
توصيه مي کنيم فقط در صورتي که يک تصميم گيرنده در حوزه IT در يک شرکت بزرگ هستيد، از اين نسخه استفاده کنيد، در غير اين صورت استفاده از ديگر نسخه هاي توصيه مي شود.

آموزش Java Script (بخش 6)

متغييرها و عملگرهاي JS قسمت دوم
دربخش قبل مطالب كاملي در مورد عملگر جمع در JS گفتم ، حال به عملگر تفريق مي رسيم كه حاوي نكات جالبي ست . دو متغيير عددي a=12 و b=7 را در نظر مي گيريم . ما مي توانيم عمل تفريق بين دو متغيير a و b را به دو صورت a-b و b-a انجام دهيم كه حاصل اين دو با هم برابر نيست !
a-b=12-7=5
b-a=7-12=-5
بر خلاف جمع دو متغيير رشته اي ، تفريق دو متغيير رشته اي امكان پذير نيست و در صورت تفريق ، در هر حالت ، حاصل برابر با رشته NaN به معني Not a Number خواهد بود . اين خصوصيت شامل تفريق يك متغيير رشته اي از عددي و بالعكس مي باشد . با يك مثال بحث را روشنتر مي كنيم .
فرض كنيد دو متغيير رشته اي "www"a= و "net"b= را تعريف كرده ايم ، در هر دو صورت تفريق a-b و b-a حاصل برابر NaN خواهد بود .
a="www"
b="net"
d=a-b
f=b-a
در نتيجه : d=f=NaN
و در صورت داشتن يك متغيير رشته اي و يك متغيير عددي :
a=12
b="net"
d=a-b
f=b-a
در نتيجه : d=f=NaN
پس به اين نتيجه كلي مي رسيم كه هر گاه يك متغيير رشته اي _ در هر حالت _ در عمل تفريق وجود داشته باشد حاصل عبارت رشته اي NaN خواهد بود . در تفريق متغيير هاي «منطقي» به مانند جمع متغيير هاي رشته اي ، True مفهوم 1(يك) و False مفهوم 0 (صفر) خواهد داشت . به مثال زير توجه كنيد :
a=true
b=false
c=a-b
d=b-a
در نتيجه خواهيم داشت : c=1-0=1 و همچنين : d=0-1=-1
در اين مورد نيز a-b و b-a با هم متفاوتند .
حال عملگر ضرب را بررسي مي كنيم . براي انجام عمل ضرب از * استفاده مي كنيم . در اين حالت مي توان به ضرب دو عدد (چه صحيح و چه اعشاري) اشاره نمود كه به صورت زير تعريف مي شود .
c=a*b
بدين معني كه متغيير a در b ضرب شود و حاصل به متغيير c نسبت داده شود . در مثال زير به اين مطلب اشاره شده است .
a=12
b=3
c=a*b
d=b*a
در نتيجه داريم : c=d=36
مشاهده كرديد كه در ضرب تعويض جاي اعداد تاثيري در جواب ضرب نمي گذارد يعني a*b=b*a . در صورت ضرب دو متغيير رشته اي يا يك متغيير رشته اي در يك متغيير عددي حاصل رشته NaN خواهد بود .پس نميتوان متغيير رشته اي را در هيچ نوع متغيير ديگر ضرب نمود . حال به ضرب متغيير هاي منطقي مي رسيم . همانطور كه گفته شد ، true مفهوم يك و False مفهوم صفر دارد . در ضرب متغيير هاي رشته اي سه حالت پيش مي آيد :
1 _ در صورت ضرب دو متغيير منطقي True ، حاصل 1 خواهد بود .
2 _ ضرب دو متغيير منطقي false نيز حاصل صفر خواهد داشت .
3 _ در ضرب يك متغيير منطقي True در يك متغيير False ، جواب صفر بدست خواهد آمد .
پس به اين نتيجه مي رسيم كه در ضرب متغيير هاي منطقي فقط دو جواب 0و1 خواهيد داشت و فقط در صورتي جواب برابر 1 خواهد بود كه هيچ متغيير False ي در ضرب شركت نداشته باشد.و اما عملگر تقسيم . عملگري كه مي توان با استفاده از آن در JS عمل تقسيم را انجام داد « / » است . اولين موردي كه از اين عملگر بررسي مي كنيم ، حالت تقسيم دو متغيير عددي است . فرض كنيد ما دو متغيير با نام هاي number1 و number2 با مقادير عددي 24 و 8 داشته باشيم.حال مي توانيم عمل تقسيم بين اين دو متغيير را به دو صورت number1/number2 و number2/number1 انجام دهيم كه در حالت اول نتيجه عدد 3 و در حالت دوم عدد 0.3333333333333333 خواهد بود .
نكته 1 : زبان JS در حالت اعشاري فقط تا 16 رقم اعشاري محاسبه مي كند .
نكته 2 : در عمل تقسيم هر عددي بر عدد صفر ، حاصل برابر با رشته Infinity به معني بينهايت خواهد بود .
در تقسيم يك متغيير رشته اي به يك متغيير عددي و بلعكس حاصل برابر با NaN خواهد بود . در تقسيم متغيير هاي منطقي ، حالت هاي زير به وجود مي آيد .
_ در تقسيم يك متغيير منطقي True بر True حاصل برابر با 1 خواهد بود
_ در تقسيم يك متغيير منطقي True بر False حاصل برابر با رشته Infinityخواهد بود
_ در تقسيم يك متغيير منطقي False بر True حاصل برابر با صفر خواهد بود
_ در تقسيم يك متغيير منطقي False بر False حاصل برابر با رشته Infinity خواهد بود
بخش مهم و اصلي عملگر ها در JS به پايان رسيد ، تعدادي از عملگر هاي ديگر را در زمان نياز شرح خواهم داد . در پايان سوالي را كه تعداد فراواني از دوستان پرسيده بودند به همراه پاسخي كه داده ام در اينجا قرار مي دهم .
سوال : با توجه به اينكه فواصل بين كلاس هاي شما زياد است,لطفا كتاب يا سايت مناسبي را براي مطالعه در بين كلاس هايتان معرفي نماييد.
پاسخ : باز هم از همه شما با خاطر وقفه بين كلاس ها عذر مي خوام . در مورد كتاب هاي فارسي من هيچ كتابي را پيشنهاد نمي كنم چون بسياري از انها نه تنها مطالب مفيدي ننوشتن بلكه مطالب اشتباهي هم در مورد JS نوشتن . و اما در مورد كتاب هاي انگليسي من كتابهاي كمپاني O'Reilly رو پيشنهاد مي كنم كه 100% مفيد هستند . كتاب JAVA SCRIPT اين كمپاني را David Flannagan نوشته و اين كتاب كاملا استاندارد است . اين كتاب به صورت آنلاين و مجاني قابل دسترسيست .

آموزش Java Script (بخش 5)

متغييرها و عملگرهاي JS
بعد از يك تاخير كوتاه مدت دوباره وارد دنياي زيباي JS مي شويم .در درسهاي قبل مطالب مقدماتي مهمي را تحت پوشش قرار داديم تا با زمينه اي مطلوب وارد بخش تجربي و عملي آموزش JS بشويم . در اين درس علائم رياضي كه در JS كاربرد دارند را بررسي مي كنيم . در ابتدا به مفهوم «متغيير» مي پردازيم . در توضيحي بسيار ساده بايد بگويم ، متغيير مانند يك جعبه مي باشد كه بر اساس نوعش مي تواند اشياء و مقادير مختلفي را در خود جاي دهد . طبيعي است كه هر يك از اين جعبه ها بايد براي خودش اسم خاص و منحصر به فردي داشته باشد تا از ديگر جعبه ها مجزا شده و قابل تمييز دادن باشد . متغيير ها نيز دقيقا حكم اين جعبه ها را دارند ، مقادير خاصي را مي پذيرند و با نام خاصي از بقيه جدا مي شوند . و اما انواع متغيير ؛ يكي از معمول ترين و معروفترين نوع متغيير ها ، متغيير هاي عددي(numeric variables) هستند كه مي توانند اعداد مختلف را بدون محدوديت رقمي در خود جاي دهند . از اين متغيير ها مي توان براي اعداد اعشاري و منفي نيز استفاده كرد . براي مثال وقتي ما مي خواهيم عدد 348/3242 را به متغييري به نام mark نسبت دهيم بايد به اين صورت ، عمل مقدار دهي را انجام دهيم :
mark=3242.348
نوع ديگري از متغيير ها در JS متغيير هاي رشته اي (string variables) هستند كه مي توانند يك متن يا عبارت را در خود جاي دهند به عنوان مثال اگر بخواهيم عبارت world wide web را به متغيير www نسبت دهيم به اين صورت عمل مي كنيم :
www="world wide web"
توجه داشته باشيد كه بايد در آغاز و پايان عبارت علامت " (quotation mark) را قرار بدهيم .
دانستن اين نكته بسيار مهم است كه هيچگاه دو متغيير mark=3242.348 و "3242.348"=mark با هم برابر نيستند زيرا اولي يك متغيير عددي و دومي يك متغيير رشته اي است !!! پس هيچگاه از علامت "" براي متغيير هاي عددي استفاده نكنيد . نكته مهم ديگر اين است كه نبايد در قسمت نام متغيير از علامت فاصله (space) استفاده كنيد به عنوان مثال متغيير w w w هرگز براي Java Script قابل قبول نيست و يك خطاي برنامه نويسي محسوب مي شود . متغيير منطقي (Boolean variables) نوعي از متغيير است كه نسبت به بقيه انواع متغيير ها محدود تر است ، بدين معني كه فقط دو مقدار TRUE (درست) و False (نادرست) را مي پذيرد . از متغيير بولين (منطقي) اكثرا در نوشتن شرط ها در JS استفاده مي شود . و اما متغيير شئ (Object Variables) كه از انواع مهم متغيير هاست . اين نوع از متغيير در اكثر برنامه هاي JS كاربرد دارد و در ان يك شئ يا اتفاق مربوط به آن شئ ذخيره مي شود . مثلا وقتي مي خواهيم شئ به اسم Core را در داخل متغييريبه نام Attribute جاي دهيم بدين صورت عمل مي كنيم:
Attribute=core
در مورد اين نوع متغيير در درس هاي آينده توضيحات بيشتري خواهم داد .
در پايان بحث مربوط به متغيير ها بهتر از به نكات بسيار مهم زير توجه كنيد :
_ زبان JS در تعريف نام متغيير ها به حروف بزرگ و كوچك حساس است يعني هيچگاه متغييرهاي Www ، WWW و www با هم برابر نيستند و JS هر يك را متغييري جداگانه مي داند .
_ هيچگاه نام يك متغيير با عدد شروع نمي شود . در ضمن استفاده از نقطه (.) و علامت هايي چون @ و $ و % در نام متغيير جايز نيست . پس متغيير هايي چون 12fm و se.r و rt@r براي زبان JS بي معني هستند .
_ براي نام يك متغيير نمي توان از كلمات رزرو شده JS مانند this ، comment ، case و بسياري ديگر استفاده كرد . تعداد كلمات رزرو شده در JS زياد است و من به مرور زمان به همه آنها اشاره خواهم كرد .
_ وقتي ما متغييري مانند "mark="world wide web را تعريف مي كنيم در واقع مقدار world wide web را به متغيير mark نسبت مي دهيم و تصور اينكه بر اساس اين دستور world wide web با mark برابر است ، تصوري كاملا نادرست است .
براي هر كسي كه اندكي اطلاعات پيش زمينه برنامه نويسي دارد واضح است كه هر زباني كه عملگرهاي رياضي چون جمع ، تفريق و غيره را نداشته باشد ، يك زبان ناقص بوده و فاقد يكي از اساسي ترين خصوصيات يك زبان برنامه نويسي است . زبان JS داراي يكي از كاملترين علائم و دستورات رياضي است كه از نقاط قوت اين زبان به شمار مي رود . توجه داشته باشيد كه ما مي توانيم توسط اين عملگر ها بين دو يا چند متغيير يك يا چند عمل رياضي را انجام داده و حاصل را به يك متغيير ديگر نسبت دهيم . ساده ترين عملگر اين زبان ، عملگر جمع است كه داراي نكات مهمي است . فرض كنيم دو متغيير به نام هاي m1=5 و m2=7 داشته باشيم كه هر دو متغيير عددي باشند . در اين صورت مي توانيم اندو را با استفاده از دستور زير با هم چمع كرده و داخل متغيير d قرار دهيم :
d=m1+m2
در اين حالت متغيير d داراي مقدار عددي 12 خواهد بود . نكته قابل توجه اين است كه از جمع دو متغيير عددي ، متغييري عددي به وجود مي آيد .
حال فرض كنيد دو متغيير m1 و m2 ي ما داراي مقدار رشته اي day و night باشند . در اين صورت در مورد حاصل جمع آنها داريم :
d=m1+m2
در حالت جمع دو مقدار رشته اي ، مقدار حاصل برابر است با مقادير دو متغيير در كنار هم ، يعني مقدار dبرابر خواهد بود با daynight ، و همانطور كه مشاهده مي كنيد هيچ فاصله اي بين دو مقدار نخواهد بود. حتما به اين نكته بسيار مهم توجه داشته باشيد كه هيچگاه m1+m2 با m2+m1 برابر نيست زيرا هميشه در جمع رشته اي مقدار متغيير دوم بعد از مقدار متغيير اول قرار خواهد گرفت يعني
r=m1+m2 پس : r=daynight
t=m2+m1 پس : t=nightday
ممكن است شما بخواهيد يك متغيير عددي را با يك متغيير رشته اي جمع كنيد . در اين صورت يك مقدار رشته اي از جمع دو متغيير بدست خواهد آمد . مثال زير مطلب آشكار تري در اختيار شما قرار مي دهد .
P="javascript"
t=239
f1=p+t پس : f1="javascript239"
f2=t+p پس : f2="239javascript"
نكته قابل توجه ديگر اين است كه در جمع دو متغيير منطقي ، مقدار TRUE برابر با 1 (يك) و مقدار FALSE برابر با 0 (صفر) محسوب خواهد شد .در واقع False را مي توان داراي مقدار پوچ و True را مي توان داراي مقدار كامل يعني 1 در نظر گرفت . اگر هر دو متغيير True باشند حاصل جمع انها برابر 2 خواهد بود ، در صورت FALSE بودن هر دو حاصل برابر صفر و در صورتي كه يكي True و ديگري False باشد حاصل برابر 1 خواهد بود . چون در اين كلاس كاملترين مطالب و كوچكترين نكات در مورد مباحث مختلف JS ارائه مي شود ، اتمام هر مبحث در يك جلسه امكان پذير نيست پس ادامه بحث در مورد عملگر ها را به بخش بعد موكول مي كنيم ...

آموزش Java Script (بخش 4)

در درس قبل با يك روش براي استفاده از JS در صفحات HTML آشنا شديم . در اين درس به ذكر 2 روش ديگر مي پردازم . توجه داشته باشيد كه ممكن است اين روش ها به طور كامل براي شما قابل درك نباشند ، ولي به هيچ وجه نگران نباشيد چون اين مطالب فعلا براي اين است كه شما بدانيد زبان Java Script با چه روش هايي مورد استفاده قرار مي گيرد و در مباحثي كه برنامه خواهيم نوشت بررسي بيشتري صورت خواهيم داد .
روش دوم باز هم مربوط به بحث شئ گرايي است . در اين حالت از استفاده JS در صفحات وب ، شما به راحتي و با استفاده از دستورات خاصي از JS تمام وقايعي كه بر روي اشياء صفحه روي مي دهد را كنترل مي كنيد و در مقابل آن عكس العمل دلخواه را نشان مي دهيد . اين دستورات كه وظيفه كنترل وقايع صفحه وب را دارند ، در كنار خود اشياء قرار مي گيرند و يكي از خصوصيات اشياء را تشكيل مي دهند .
فرض كنيد ما عكسي در صفحه وب داريم كه مي خواهيم به محض اينكه نمايشگر ماوس روي آن قرار گرفت پيغامي كه شامل توضيحاتي از عكس است براي كاربر صادر بشود . وظيفه ما اين است كه كنترل كننده اي را مورد استفاده قرار دهيم كه تشخيص دهد « آيا ماوس روي شئ مورد نظر قرار گرفته يا خير ؟ » . و پس از تشخيص پيغام براي كاربر صادر بشود . در پايين شما مي توانيد اين برنامه و توضيحات مفيدي در مورد آن را براي شما ارائه ميكنم .
1 < HTML >
2 < head >
3 < /head >
4
5 < body >
6 < img src="pic1.gif" onmouseover="alert('this pic is about
computers !!')" >
7 < /body >
8 < /HTML >
_ در درس قبل شما با تگهاي موجود در سطرهاي 1 ، 2 ، 3 ، 5 ، 7 و 8 آشنا شديد .
_ در سطر 6 از يك تگ HTML به نام IMG استفاده شده كه وظيفه اين تگ نمايش تصاوير و عكس ها در صفحات وب است .
_ در سطر 6 ، src يكي از خصوصيات مهم و معروف تگ Img است كه آدرس فايل عكس را مشخص مي كند .
_ و اما ONMOUSEOVER . اين همان خصوصيتي است كه شما آن را در سطر 6 و در داخل تگ IMG مي بينيد . اين عبارت همان كنترل كننده ماست كه وظيفه كنترل كردن ماوس در هنگام قرار گيري برروي شئ مورد نظر را دارد . عبارت Onmouseover در لاتين به اين معناست ، «زماني كه ماوس روي آن قرار گرفت » .
_ بعد از علامت = و در داخل "" عكس العمل يا همان دستوريست كه ما مي خواهيم در صورت قرار گرفتن ماوس انجام گيرد . در اينجا از دستور Alert استفاده شده كه صفحه اي براي كاربر باز كرده و متن داخل پرانتز را نشان مي دهد .
_ در صورت قرار گرفتن ماوس روي عكس ، كاربر صفحه زير را مشاهده خواهد كرد .
_ حال عبارت onmouseover ، يكي از خصوصيات (Properties ) اين شي محسوب مي شود .
توجه داشته باشيد كه تحليل كد ها در اين زبان برنامه نويسي بسيار مهم است . مطمئن باشيد كه اگر بتوانيد كد ها را به خوبي براي خودتان تحليل كنيد در برنامه نويسي موفق خواهيد بود . روش سوم براي استفاده JS در صفحات وب ، بيشتر مورد توجه حرفه اي ها و مورد استفاده در پروژه هاي بزرگ است . در اين روش شما برنامه هاي JS خود را در صفحه وب نمي نويسيد بلكه آن را در يك فايل جداگانه و با پسوند js. مي نويسيد . تنها كاري كه شما بايد براي استفاده اين فايل JS بكنيد اين است كه آن را در صفحه وب مسير دهي كنيد .
تگ Link راه حل شماست !!! اين تگ به شما كمك مي كند كه فايل JS خود را مسير دهي نماييد . شكل كلي استفاده از اين تگ به صورت زير است .
دليل اينكه اين روش در پروژه هاي بزرگ استفاده مي شود را در مثال زير بررسي مي كنيم .
فرض كنيد شما بايد سايتي طراحي كنيد كه شامل 150 صفحه است و وظيفه داريد يك برنامه JS كه 10 كيلو بايت حجم دارد را در هر يك از اين 150 صفحه بكار ببريد . با يك حساب سر انگشتي مي فهميد كه با افزودن اين برنامه 10 كيلو بايت به صفحات ، 1500 كيلو بايت يعني يك و نيم مگابايت به حجم سايت شما افزوده مي شود و اين يك فاجعه است !!!!!!
در عوض شما مي توانيد به جاي استفاده كل برنامه در هر يك از صفحات ، با استفاده از تگ يك خطي Link ، در تمام اين 150 صفحه فقط فايل JS كه تنها 10 كيلو بايت حجم دارد را مسير دهي كنيد ؛ و اين يعني يك بهره وري خوب در حجم.هميشه به ياد داشته باشيد بهره وري حجمي در صفحات وب و طراحي سايت وب بسيار بسيار مهم است . در بخش بعد كنترل كننده هاي وقايع در JS و عملگرهاي JS را براي شما تشريح مي كنيم ...

آموزش Java Script (بخش 3)

نحوه قرار گيري برنامه هاي JS در صفحات وب در بخش هاي قبل مباني و مفاهيم اصلي JS را آموختيد . حال بهتر است ابتدا نحوه كاربرد اين زبان در وب را بياموزيد و سپس شروع به آموزش كاربردهاي JS نمايم . بنا به آموخته هاي ابتدايي شما در مورد زبان HTML , بايد بياد آورده باشيد كه هر سند HTML از دو بخش اصلي تشكيل شده . قسمت سر سند يا Header و قسمت بدنه سند يا Body . در اصطلاح به متوني كه كدهاي يك صفحه HTML را تشكيل ميدهند « سند HTML » مي گويند . قسمت سر سند حاوي اطلاعاتي است كه مشخصات كلي صفحه از قبيل عنوان صفحه ، نسخه به كار رفته از زبان HTML را مشخص مي كند . قسمت دوم بدنه صفحه مي باشد كه اجزاي اصلي صفحه از قبيل متن ها ، عكس ها و فرم ها در آن قرار مي گيرند . قسمتهاي بدنه و سر سند به وسيله «تگ» هاي خاصي از هم جدا مي شوند . در زير تقسيم بندي ايندو را مي بينيد .
HTML آغاز سند
< head > آغاز سر سند
< /head > پايان سر سند
< body > آغاز بدنه سند
< /body > پايان بدنه سند
< /html> HTMLپايان سند
برنامه هاي نوشته شده توسط JS به تناسب كاربرد مي توانند هم در قسمت سر سند و هم در قسمت بدنه سند قرار گيرند . ولي JS اكثرا در قسمت بدنه سند مورد استفاده قرار مي گيرد .
برنامه هاي JS براي مشخص شدن از كدهاي HTML داخل تگ قرار مي گيرند . توجه داشته باشيد كه تگ < SCRIPT > براي مشخص كردن آغاز برنامه JS و تگ < /SCRIPT > براي مشخص كردن پايان برنامه JS استفاده ميشوند و نوشتن هر دوي آنها در يك برنامه JS الزاميست. دانستن اينكه براي هر برنامه JS بايد از تگ < SCRIPT > و < /SCRIPT > استفاده كرد بسيار مهم است .
همچنين مي توان در هر سند به تعداد نامحدود از تگ < SCRIPT > و < /SCRIPT > استواده كرد ولي استفاده از يك تگ < SCRIPT > و < /SCRIPT > در داخل ديگري به هيچ وجه در JS مجاز نيست .
در زير يك برنامه ساده كه توسط JS نوشته شده و يك پيغام خوشامد گويي به كاربر مي دهد آمده است . اين برنامه فقط براي آشنايي بيشتر شما با مفاهيم بالاست و نكات اساسي كه شما بايد در مورد آن بدانيد در زير آمده است . همچنين شماره هاي ابتداي هر سطر فقط براي نشان دادن شماره خطوط است و آنها جزء سند نيستند .
1 < html >
2 < head >
3 < /head >
4 < body >
5 < script language=”javascript1.2 ” >
6 document.writeln( "< font size=6 color=789867 >welcome to
this page< /font>" )
7 < /SCRIPT >
8 < /body >
9 < /html >
مطالب زير شما را در درك مفاهيم مورد نياز ما از كد هاي بالا ياري مي كنند .
_ رعايت تو رفتگي هاي سند در هنگام ايجاد آن الزامي نيست و فقط به خوانايي سند كمك مي كند.
_ ملاحظه مي كنيد كه در اين سند ، برنامه JS در قسمت بدنه سند آمده است .
_ در سطر 6 و در ميان تگ هاي < SCRIPT > و < /SCRIPT > برنامه ساده اي از JS آمده است كه فعلا دانستن جزئيات آن براي شما الزامي نيست .
_ در سطر 5 در داخل تگ < SCRIPT > عبارت language=”javascript1.2” نسخه JS مورد استفاده در اين اسكريپت ( برنامه نوشته شده توسط زبان JS ) را مشخص مي كند .
_ ذكر عبارت language=”javascript1.2” در برنامه الزامي نيست و فقط باعث مي شود مرورگرهايي كه نسخه هاي پايين تري از JS را پشتيباني مي كنند ، قادر به اجراي برنامه هاي JS نباشند .
_ با مشخص كردن نسخه اي از JS نسخه هاي بالاتر از آن نيز قابليت اجراي آن برنامه را خواهند داشت .
_هر نسخه از JS مربوط به دستوراتي است كه آن نسخه پشتيباني مي كند ؛ مثلا دستورات 1,1 JS در1,2 JS قابل اجرا هستند ولي در 0,1 JS خير .
_ در بررسي دستورات JS به توانايي پشتيباني آنها در نسخه هاي مختلف JS اشاره خواهم كرد ...

آموزش Java Script (بخش 2)

شي گرايي و ديناميكي درمورد زبان JS
در درس قبل آموختيم زبان js با صفحات وب چه ارتباطي دارد و دانستيم كه برنامه هاي زبان js در ميان TAG هاي زبان HTML قرار ميگيرد . اما حال بهتر است چگونگي ارتباط js با صفحات وب را بررسي كنيم . هر چيزي كه شما در صفحه وب مي بينيد (و گاهي بعضي چيزهايي كه نمي بينيد ) و در تعريف كلي هر چيزي كه صفحه وب را تشكيل مي دهد , مثل دكمه ها ( button ) , فرم ها , عكس ها و هزاران چيز ديگر در صفحه وب , شي نام دارند . اين اشياء راه ارتباط JS با صفحات وب هستند و در واقع وظيفه اصلي JS كنترل اين اشياست . خاصيت شي گرايي (object-oriented) در JS باعث شده كه بتواند با بيشتر اشياء در صفحات وب ارتباط برقرار كند . يك مثال ساده اين مفهوم را آشكارتر مي كند . اگر ما دنياي واقعي خود را در نظر بگيريم مي توانيم ميز ها , كتاب ها , سگ ها , گربه ها , انسان ها و همه و همه را شي بناميم . در صفحات وب نيز شي به همين معناست البته با اين تفاوت كه در صفحات وب بعضي از اشياء قابل مشاهده نيستند . در صفحات وب هر شي داراي خصوصيات و مشخصه هاي خاص خودش است كه در زمان بررسي هر شي به ان اشاره خواهم كرد .
همانطور كه گفتم اين اشياء بسيار زيادند . براي راحتي استفاده از آنها , گروه ها و زير دسته هايي در نظر مي گيريم و اين اشياء را در اين گروه ها طبقه بندي مي كنيم .
زبان HTML به تنهايي نمي تواند با اعمالي كه كاربر در درون صفحه وب انجام مي دهد ارتباط برقرار كند . و علاوه بر آن توانايي ايجاد جلوه هاي ويژه كه باعث جذابيت صفحه وب مي شود را ندارد . و چون كاربر نمي تواند به وقايع (Event ) و اشياء صفحه پاسخ دهد , حالتي كسل كننده براي او ايجاد مي شود . زبان JS به خوبي اين كمبود در صفحات وب را رفع مي كند و به صفحات حالت فعال مي دهد . در واقع JS اين ويژگي را به وسيله خصلت شي گرايي اش كسب كرده است . مثلا وقتي شما اطلاعات نادرست به يك فرم در صفحه وب مي دهيد , JS با پيغامي مي تواند به شما اطلاع دهد . به صورت ساده تر مي توان گفت JS نوعي امكان انتخاب به كاربر و امكان پاسخ مناسب از طرف خود را مي دهد . با يك مثال ساده تر , مفهوم آشكار تري را در اختيار شما قرار مي دهم . شما دوربين عكاسي را در نظر بگيريد كه بدون توجه به نور اطراف خود عكس برداري مي كند . اين دوربين را مي توان مانند حالت غير فعالي HTML در نظر گرفت . در سوي ديگر دوربيني را در نظر بگيريد كه بنا به نور اطراف خود , شفافيت عكس را تنظيم ميكند .
اين دوربين را ميتوان مانند JS در نظر گرفت كه با محيط اطراف خود ارتباط برقرار مي كند وتصميمات لازم را مي گيرد و اعمال لازم را انجام مي دهد ( البته بر اساس خواست برنامه نويس ) . حال با مثالي در خود JS بحث را تكميل مي كنم . فرض كنيد شما وارد صفحه وبي شده ايد . بنا به برنامه اي كه برنامه نويس نوشته است ابتدا پيغامي مبني بر اينكه (( آيا شما از رنگ صفحه خوشتان مي آيد ؟ )) توسط JS صادر مي شود . در صورت انتخاب جواب مثبت , رنگ صفحه تغيير نمي كند ولي در صورت منفي بودن پاسخ بنا به انتخاب خود شما يا برنامه نويس رنگ صفحه تغيير مي كند . متاسفانه توسط برنامه نويسان مختلف تعاريف اشتباهي درباره مفهوم ديناميك بودن در زبان هاي برنامه نويسي ارائه مي شود . بسياري به اشتباه , به هر زباني كه شي گرا باشد ديناميك مي گويند. من ابتدا نحوه اجراي JS را مورد بررسي قرار ميدهم تا به نتيجه نهايي برسيم .
دو مفهوم Client 50162e languages و Server 50162e languages به ما كمك فراواني مي كنند . در اصطلاح به كامپيوتر كاربر يا بيننده صفحه , مشتري ( Client ) و به كامپيوتري كه به كامپيوتر هاي ديگر جهت مشاهده صفحات وب سرويس مي دهد , سرويس دهنده يا ميزبان (Server ) مي گوييم. برنامه ها و فايل هاي موجود در كامپيوتر ميزبان , به 2 صورت مي توانند براي كامپيوتر هاي مشتري مورد استفاده قرار گيرند . در حالت اول , فايل ها دقيقا به كامپيوتر مشتري انتقال يافته و آنجا ترجمه و اجرا مي شوند . در اين حالت درخواستي به ميزبان فرستاده شده و ميزبان اين درخواست را پردازش مي كند . سپس فايل درخواستي را بدون انجام هيچگونه عملياتي به مشتري مي فرستد . پس از انتقال فايل , مشتري فايل را دريافت ميكند . فايل توسط مرورگر ترجمه و اجرا مي شود . زبان هايي چون JS و HTML و CSS به اين صورت عمل مي كنند . زبان هايي كه به اين صورت اجرا مي شوند را Client 50162e languages ( زبان هاي طرف مشتري ) مي گويند .اين زبان ها غير ديناميكي هستند زيرا سرويس دهنده هيچ نقشي در اجراي آنها ندارد .
در حالت دوم ابتدا فايل توسط مترجمي كه در كامپيوتر ميزبان تعبيه شده , در خود ميزبان ترجمه مي شود و سپس نتايج اين پردازش به مشتري ارائه مي شود . مرورگرهايي كه در كامپيوتر مشتري قرار دارند , نمي توانند برنامه هاي نوشته شده توسط اينگونه زبان ها را خودشان ترجمه و ا جرا كنند , بلكه نياز به نقش اساسي ميزبان در ترجمه آن دارند . اينگونه زبان ها را Server 50162e languages يا زبان هاي طرف ميزبان مي نامند . اين زبان ها به دليل نقش داشتن ميزبان در فرايند ترجمه و در نتيجه امكان تغيير يا استفاده فعال از منابع ميزبان , حالت ديناميكي دارند . مهمترين اين زبان ها ASP , CGI و PHP هستند . با استفاده از مفاهيم بالا به راحتي ميتوان نتيجه گرفت JS زباني ديناميكي نيست و فرايند هاي مربوط به آن روي كامپيوتر مشتري صورت مي گيرد .

آموزش Java Script (بخش 1)

با اطمينان كامل مي توان گفت « بيش از نيمي از كساني كه با دنياي اينترنت در ارتباط هستند حداقل يك بار اسم Java Script را شنيده اند » ولي با ديدن يك برنامه ساده كه توسط زبان Java Script نوشته شده , ديگر حتي حاضر نشده اند حتي يك بار ديگر اسم آن را بشنوند !!! Java Script در ابتدا بسيار سخت و حتي عذاب آور! به نظر ميرسد , ولي اصلاً اينطور نيست . فقط كمي تلاش و كوشش مي تواند شما را در آموختن اين زبان بسيار زيبا كمك كند . در ابتدا مي خواهم مقدمه اي درباره Java Script بنويسم كه بسياري از مسائل مربوط به آن را آشكارتر كند , و مسائلي در مورد آن را بررسي كنيم تا ذهنيت هاي اشتباه در مورد Java Script را از بين ببرد .
در اين مقدمه يكسري موارد پايه در مورد زبان برنامه نويسي Java Script مورد بحث قرار مي دهيم كه دانستن انها براي درك بقيه مفاهيم آن الزاميست . مشكلات و موارد مبهم را در قسمت Java Script تالار گفتگوي سايت مطرح كنيد تا اين مشكلات را رفع كنيم . در اين سري آموزش ها سعي خواهم كرد كه دروس ومطالب را به صورت طبقه بندي شده و همراه با سادگي بيان و ذكر تمام جزئيات و مفاهيم ارائه كنم تا براي خوانندگان - با هر سطح معلومات - قابل استفاده باشد .
براي آموختن Java Script حتما بايد يكسري اطلاعات اوليه و در واقع پيش نياز در زمينه زبان HTML داشته باشيد در ميان هر درس , در صورت نياز مواردي از HTML را ذكر خواهم كرد كه در آموختن Java Script مفيد خواهند بود .
بسياري زبان برنامه نويسي Java Script را با زبان JAVA اشتباه مي گيرند و ايندو را يكي مي دانند ولي اصلا اينطور نيست ! JAVA زباني است كه در واقع نسخه پيشرفته تري از زبان C تحت ويندوز است در حالي كه Java Script يك زبان مستقل از هر زبان ديگري است , JAVA هم به صورت فايل اجرايي (Execute ) وهم در صفحات وب قابل استفاده و بكارگيري است در صورتي كه Java Script صرفا به منظور استفاده در وب و صفحات اينترنتي است . در درس هاي بعدي موارد ديگري از تفاوت ها يا شباهت هاي اين دو زبان را ذكر خواهم كرد ...
دو زبان Java Script و VB script متداول ترين زبان هاي برنامه نويسي اسكريپتي در وب مي باشند كه از ايندو , Java Script به دليل پشتيباني شدن توسط بيشتر مرورگرهاي وب مانند Microsoft Internet Explorer و Netscape Navigator نظر تعداد بيشتري از برنامه نويسان را به خود جلب كرده است . زبان Java Script محصولي مشترك از دو شركت Sun Microsystem و Netscape Communications مي باشد كه مترجم هاي ان مرورگرهاي وبي هستند كه از آن پشتيباني مي كنند . (مترجم برنامه ايست كه كدهاي نوشته شده توسط برنامه نويس را بر اساس قواعد همان زبان برنامه نويسي ترجمه كرده ونتايج اين پردازش را به كاربر نمايش مي دهد ) يعني وقتي كدهاي نوشته شده توسط JS (Java Script) توسط مرورگر IE (Internet Explorer ) خوانده مي شود , اين كدها توسط مترجم JS ي كه در ان تعبيه شده ترجمه ميگردد وحاصل اين ترجمه به بيننده ارائه مي شود .
گفتيم كه JS يك زبان اسكريپتي است . يعني برنامه هايي كه توسط آن مي نويسيم متن ساده هستند (text only documents ) و توسط هر ويرايشگري كه بتواند متن ساده ايجاد كند قابل ويرايش و مشاهده هستند . متداول ترين و ساده ترين آنها ويرايشگر Note Pad است كه در تمامي نسخه هاي ويندوز وجود دارد . دستورات زبان JS در بين تگ هاي خاصي از زبان HTML قرار مي گيرند (تک علامتي در زبان html است كه براي مشخص كردن دستورات اين زبان از متون ساده استفاده شده و شكل كلي آن به اين صورت است <دستور زبان HTML>) . در اين حالت script ها همراه با دستورات html و معمولا درون فايلي با پسوند htm يا html قرار ميگيرند . اين ساده ترين راه است . راه ديگر نوشتن برنامه ها به زبان JS , ايجاد فايلي با پسوند JS و نوشتن برنامه ها در ان است ، پس از اين كار فايل JS ي كه ايجاد كرده ايم را در داخل يك صفحه وب مسيردهي كرده و استفاده مي كنيم . مزايا ، معايب ، و چگونگي انجام آن را در دروس بعدي شرح داده مي شود....

اين زبان مادر همه زبان ها Assembly

اين زبان مادر همه زبان ها   اگر قصد داريد كه برنامه نويسي با زبان اسمبلي را آغاز كنيد و روش هاي قديمي و نزديك به زبان ماشين را براي رسيدن به هدف هاي برنامه سازي خود در پيش بگيريد، لازم است در زمينه هاي مختلفي، اطلاعات كسب كنيد كه در ادامه به مهم ترين آنها اشاره اي اجمالي خواهيم داشت.

سيستم اعداد

با اين كه با ورود به دنياي اسمبلي، از زبان ماشين و كدهاي عددي مربوط به آن فاصله گرفته ايم، اما نبايد فراموش كرد كه اسمبلي يك زبان نزديك به زبان ماشين است و زبان ماشين نيز چيزي نيست جز عدد و رقم و صفر و يك.
در واقع اگر مي خواهيم در سيستم اعداد قابل فهم رايانه محاسبات و عمليات منطقي خود را انجام دهيم بايد با روش ها و قوانين سيستم اعداد در مبناي 2 (binary)  آشنايي داشته باشيم. اعدادي كه ما در دنياي واقعي با آنها به انجام محاسبات خود مي پردازيم در مبناي 10 (decimal) هستند. يعني از ارقام صفر تا 9 تشكيل شده اند.
بنابراين علاوه بر انجام محاسبات در مبناي 2، بايد بتوانيم اعمال تبديل از مبناي 10 به 2 و برعكس را نيز انجام دهيم.
زماني كه محاسبات در مبناي 2 انجام مي شود هر عدد شامل تعداد زيادي رقم خواهد بود كه تعداد اين ارقام در مبناي 2 از هر مبناي ديگري بيشتر خواهد بود. در نتيجه كار با آن كمي مشكل خواهد بود. در سيستم اعداد مبناهاي ديگري مثل مبناي 8 و 16 كه به ترتيب به آنها اكتال (octal) و هگزادسيمال (hexadecimal)  گفته مي شود نيز به كار مي رود.
در واقع در مبناي 8 و 16 به ترتيب هر 3 و 4 رقم مبناي 2 تنها به يك رقم تبديل مي شود و به اين ترتيب حجم ارقام نوشته شده به يك سوم و يك چهارم كاهش مي يابد. پس با دانستن اعمال تبديل اين مبناها به يكديگر و انجام محاسبات مربوط به آنها مي توان به سيستم اعداد در دنياي رايانه وارد شد.

ساختمان پردازنده

شما بايد با ساختمان پردازنده، تعداد و انواع ثبات ها، پرچم ها و ... و كاربرد هريك از آنها آشنا باشيد. هنگام برنامه نويسي معمولا يك سري قراردادها و پيش فرض ها براي به كارگيري ثبات ها در محاسبات وجود دارد كه بدون اطلاع از آنها، برنامه نويسي به اين زبان غيرممكن خواهد بود.

منابع مورد نياز براي اجرا

به هنگام ساخت يك فايل اجرايي نيازمند يك سري اعمال و رزرو كردن منابع مورد نياز براي برنامه خود خواهيد بود. در زبان هاي سطح بالا، اين امور توسط مترجم زبان به طور خودكار انجام مي شود، اما در اسمبلي، اين كار به عهده برنامه نويس است. بايد با انواع ساختمان داده هاي قابل استفاده در حافظه و طريقه كار هر كدام آشنايي داشته باشد تا بتواند در مواقع لزوم به درستي از امكانات موجود بهره گيرد.

دستور العمل ها

هر زبان برنامه نويسي تعدادي كلمه كليدي و يك گرامر دارد. هر برنامه نويس علاوه بر اين كه بايد به اين كلمات كليدي و گرامر آشنايي كامل داشته باشد بهتر است به طريقه كار آنها نيز احاطه داشته باشد.
هر چه اين آگاهي ها بيشتر باشد، خلاقيت در برنامه نويسي بيشتر بروز مي كند و تفاوت برنامه نويس ها و برنامه هاي مختلف در همين نكات خواهد بود. به عنوان يك مثال ساده دستور mov براي عمل انتساب به كار مي رود.
اگر بخواهيم مقدار ثباتAX  را برابر با صفر قرار دهيم مي توانيم از  دستورQ، mov AX استفاده كنيم.
اين اولين چيزي است كه براي اين كار به ذهن مي رسد. اما اگر طريقه عملكرد دستورXor  را بدانيم و همچنين آگاه باشيم كه سرعت دستور Xor  بيشتر از mov  است، مي توانيم براي انتساب مقدار صفر به ثبات AX از دستور AX ،Xor AX استفاده كنيم. البته هر دوي اين دستورات در مقايسه با كارهاي ما بسيار سريع هستند و اگر قرار باشد يك بار اجرا شوند، تفاوت محسوسي در سرعت برنامه نخواهيم ديد، اما تفاوت در جايي احساس مي شود كه همين دستور در يك چرخه يا loop قرار مي گيرد و قرار است هزاران بار انجام شود. در آن زمان است كه تفاوت ها چشمگير و محسوس خواهد شد.

وقفه ها

در سيستم تعدادي وقفه وجود دارد كه هر كدام كاربرد خاصي دارند. وقفه سيگنالي از دستگاه جانبي يا برنامه در حال اجراست كه عمل خاصي را درخواست مي كند.
وقتي برنامه در حال اجرا، وقفه اي را دريافت مي كند، اجراي برنامه به تعويق مي افتد و كنترل اجراي برنامه به زيربرنامه اي مي رود تا به وقفه پاسخ دهد. هر وقفه زيربناي خاصي دارد كه به آن پاسخ مي دهد. بعد از اتمام كار وقفه، اجراي برنامه از همان نقطه كه قطع شده بود ادامه پيدا خواهد كرد. به عنوان مثال: تابع06H  از وقفه 10H براي پاك كردن محتويات نمايشگر به كار مي رود.
اطلاعات بسيار ديگري هستند كه براي برنامه نويسي سيستم بايد به آنها احاطه داشت. هر دانشي در مورد سيستم و كاركرد آن، به شما كمك خواهد كرد.
با استفاده از كتاب هاي مختلف و راهنماهاي زبان اسمبلي كه در اينترنت موجودند مي توانيد شروع خوبي براي اين زبان داشته باشيد.

سی نکته قابل توجه !!!

1. داوينچي همزمان با يك دست مي نوشت و با يك دست نقاشي مي كرد !

2. هيتلر از مكان هاي بسته وحشت داشت !

3. مار مي تواند تا نيم ساعت بعد از قطع شدن سرش نيش بزند !

4. هر انسان تا 8 دقيقه بعد از قطع گردنش هنوز به هوش است !

5. اغلب مارها 6 رديف دندان دارند !

6. وقتي به خورشيد نگاه مي كنيد 8 دقيقه قبل از آن را مشاهده مي كنيد !

7. قلب ميگو در سر آن واقع است !

8. ظروف پلاستيكي تقريبا پنجاه هزار سال در برابر تجزيه مقاومند !

9. حدود دويستو پنجاه نفر از محققان ناسا ايراني هستند و رئيس كامپيوتر ناسا يك ايراني است !

10. دانشمندان دريافته اند مورچه ها هم مانند انسان ها صبح ها خميازه مي كشند !

11. حس بويايي مورچه با سگ برابري مي كند !

12. آيا مي دانستيد تصميم بر اين بود كه كوكا كولا به عنوان دارو استفاده شود !

13. با سي گرم طلا مي توان نخي به طول هشتادو يک كيلومتر درست كرد !

14. فنلاند از صدوهفتاد هزار و 585 جزيره تشكيل شده است !

15. زمين در آغاز پيدايشدوهزاربار بزرگتر از حجم كنوني اش بود !

16. در زبان عربي براي كلمه شمشير هشتصدوپنجاه واژه مختلف وجود دارد !

17. گرانترين كفش دنيا 1 ميليارد و هفتصدميليون تومان است !

18. براي تخمين زدن حشره هاي روي زمين كافيست به ازاي هر انسان دويست ميليون حشره ريز و درشت در نظر بگيريم !

19. كوسه با شنيدن ضربان قلب طعمه خود آن را پيدا مي كند !

20. فيل تنها حيواني است كه نمي تواند بپرد !

21. قلب وال در هر دقيقه فقط 9 بار مي زند !

22. ايرانيان در انگليس ثروتمندترين قشر هستند حتي ثروتمندتر از ملكه اليزابت !

23. در سال هزارو سيصدو هشتاد تعداد گوسفندان زلاندنو 44 ميليون راس اعلام شد در حالي كه جمعيت اين كشور 4 ميليون نفر بود !

24. قوه چشايي پروانه در پاهاي آن تعبيه شده است !

25. جوانان هندي شادترين و ژاپني ها افسرده ترين هاي جهان هستند !

26. مغز در هنگام خواب فعالتر از وقتي است كه تلويزيون مي بينيد !

27. نود% سم مار از پروتئين تشكيل شده است !

28. چشم انسان معادل يك دوربين صدوسي وپنج مگا پيكسل عمل مي كند !

29. آب دريا بهترين ماسك صورت است ! 

30. سرعت عطسه يك انسان برابر است با صدوشصت كيلومتر در ساعت !